- 2 -
RAADSVOORSTEL vervolg fefQ
MOTIVERING/TOELICHTING
Appellante meent dat de vloer deel uitmaakt van het beschermde monument en
dat in verband daarmee de restauratie daarvan subsidiabel is. De Commissie
voor bezwaar- en beroepschriften heeft naar aanleiding daarvan het volgende
overwogen.
Subsidieverlening voor de restauratie van beschermde monumenten wordt
beheerst door de Ssv en de krachtens deze verordening vastgestelde richt
lijnen voor het verstrekken van subsidie ten behoeve van de restauratie van
beschermde monumenten, hierna te noemen richtlijnen. De richtlijnen
behelzen criteria en/of nadere bijzondere voorwaarden waaraan zoveel moge
lijk onverminderd het bepaalde in of krachtens de Ssv, moet worden voldaan.
De Passage is een beschermd monument als bedoeld in de richtlijnen omdat
zij bij besluit van burgemeester en wethouders d.d. 23 december 1987 op de
gemeentelijke monumentenlijst is geplaatst, onder meer als voorbeeld van
een evenwichtige vereniging van opvattingen van de Amsterdamse school en
van de nieuwe zakelijkheid.
Subsidiabele restauratiekosten zijn volgen de richtlijnen kosten die naar
het oordeel van burgemeester en wethouders noodzakelijk zijn om de onderde
len van een beschermd monument, die monumentale waarde bezitten op sobere
en doelmatige wijze te herstellen of te conserveren. De monumentale waarde
wordt bepaald door de dragende onderdelen, de vloeren en het omhulsel, als
mede door die onderdelen of objecten die blijkens het monumentenregister of
naar het oordeel van burgemeester en wethouders van algemeen belang zijn
wegens hun schoonheid, hun betekenis voor de wetenschap of hun cultuurhis
torische waarde.
De vloer maakt geen deel uit van de constructie/hoofdstructuur van het
monument dat uit woningen en winkels bestaat en kan dus als zodanig geen
monumentale waarde bezitten. In het monumentenregister is de betrokken
vloer ook niet aangegeven als zijnde van algemeen belang in vorenbedoelde
zin. Verder is de tegelvloer naar het oordeel van burgemeester en wethou
ders niet van een dergelijk algemeen belang omdat daarvoor, noch in het
register, noch in de uitgebreide beschrijving van het beschermd monument,
steun wordt gevonden.
Geconcludeerd moet dan ook worden dat een bijdrage in de kosten van restau
ratie van de tegelvloer op grond van de Ssv en de richtlijnen niet mogelijk
is.
Het beroep van appellante is voornamelijk ingegeven door vermeend handelen
van burgemeester en wethouders in strijd met het vertrouwensbeginsel. Er
zou volgens appellante bij haar zijdens de gemeente de verwachting zijn
gewekt dat subsidie voor restauratie van de tegelvloer zou worden verleend.
De commissie is dat nagegaan. Daarbij is haar het volgende gebleken.
In het beroepschrift wordt de suggestie gewekt dat de tegelvloer, althans
een gedeelte daarvan, al deel zou hebben uitgemaakt van de restauratie
waarvoor burgemeester en wethouders bij besluit van 29 mei 1990, verzonden
5 juni 1990, subsidie hebben verleend. Noch in de aanvraag, noch in de
daarbijbehorende prijsopgaven, op grond waarvan toen subsidie is verleend,
komt de tegelvloer echter voor. De tegelvloer komt pas voor het eerst voor
in het subsidieverzoek van 22 september 1992.
