3 Juni 1893.
233
den heer Schotel, die vertrouwen heeft en verantwoor
delijk is.
De heer Reigersman zegt, dat zijne bedoeling niet goed
begrepen schijnt. Yan den aanlegger der leiding is door
hem niet gesproken; enkel moet daarover bij hem te rade
worden gegaan; maar 't is het leggen der verschillende
verbindingsbuizen, dat tot bezwaren en verschil van inzicht
kon aanleiding geven.
De heer Bloemarts heeft bij hetgeen wordt aangevoerd
omtrent het onderwerpelijke punt nog niet hooren gewagen
van de kwestie der kosten, en deze is voor hem een
hoofdreden om het voorstel te steunen. Wanneer ƒ3000
kon besteed worden aan een man, toegerust met weten
schappelijke kennis en die het noodige prestige bezat, dan
zou spreker de zienswijze van den heer Schei,tus en van
andere heeren wel kunnen deelen, maar in de bestaande
omstandigheden moet getracht worden het te doen op
een goedkoopje. De uitgaven moeten zooveel mogelijk
beperkt worden. En om nu een afzonderlijk man vast te
benoemen, die zich tevreden stelt met 800.daaraan
is spreker huiverig mede te werken. Zoo iemand kan niet
zijn dan een werkman, een opzichter.
De heer Mathon, gehoord hebbende het gesprokene
door den vorigen spreker, maakt opmerkzaam, dat in de
zitting van 13 Mei 1893 is ingekomen een adres van den
heer Biemond, om benoemd te worden tot directeur der
waterleiding. Die man is elders op het gebied van water
leidingen werkzaam geweest en heeft zelfs het plan—
Rijsbergen ontworpen. Het bezwaar derhalve dat een ge
schikt persoon voor f 800.— niet zou te krijgen zijn,
vervalt, 't Tractement is klein, dat is waar, maar een
candidaat is er, en bij eene afzonderlijke benoeming zal
de gemeente wèl varen.
De heer Versciiraage verklaart meê te gaan met het
gevoelen van den heer Sciieltus. Eerst moet aan de
