212
9 Mei 1896.
gemeente zou zijn, om te trachten van de subsidie af te
komen.
Dit nu was niet mogelijk, omdat men niet zoo direct de
middelen bij de hand heeft, om die subsidie te remplaceeren.
Men moet daaruit leering putten, zegt spreker. Hadden
onze voorgangers dat gedaan en met eigen middelen de school
onderhouden, dan waren wij nu vrij geweest en wij zouden
niet moeten bukken voor die subsidie. De heer Bloemarts
heeft erop gewezen, dat aan de subsidie geone voorwaarden
zullen verbonden worden, doch welke waarborg bestaat er,
dat zulks niet later het geval zal zijn, wanneer de subsidie
als 't ware niet moer gemist kan worden.
Er wordt naar gestreefd om alles zooveel mogelijk onder
de macht van den staat te brengen. We hebben dit jaar
reeds eene aanvrage gehad om subsidie voor eene kookschool
weldra zal men gaan spreken van bakerscholen en eindelijk
zal de Nederlandsche staat bestaan voor de eene helft uit
examinatoren en voor de andere helft uit geëxamineerd en.
Om dit te voorkomen, is de meest gewenschte weg, dat wij
trachten vrij te blijven.
Dit is voorzeker ook de gedachtengang geweest van den-
erllater. Blijkbaar is de testateur de man geweest, die zich
van alles eerst goed op de hoogte zal hebben gesteld, llij
legateert voor eene ambachtsschool, maar hij laat de
gemeente niet vrij. Integendeel, hij bestemde f 30 000,
voor den bouw eener school en 235 000, waarvan de
interest moet dienen tot bestrijding der jaarlijksche uitgaven,
moest worden geplaatst op het grootboek, om daardoor eene
onafhankelijke stichting voor Bréda te verzekeren. En dat
de legataris daarin juist gezien heeft, bewijst wel het feit,
dat, wanneer men het grootste aantal Bredasche leerlingen,
dat tot nu toe de ambachtsschool bezocht, zijnde 97, tot
maatstaf neemt en men de jaarlijksche uitgaven daarmede
in verhouding brengt, er dan ieder jaar nog eene som van
f 1600,zou overblijven, ondanks de plaats gehad hebbende
conversie van de staatsschuld,
