m
27 Augustus 4898.
ook de gehuwden, aan wier betrekking het genot van vrije
woning verbonden is. Spreker acht het niet meer dan billijk,
dat de ongehuwden en gehuwden met vrije woning tegenover
hunne gehuwde collega's, die het genot van vrije woning
missen, in geene betere conditie komen. Waar de voorsteller
in zijne memorie er verder op wijst, dat zij, die op gemeu
bileerde kamers wonen, te zwaarder worden getroffen, omdat
in de kamerhuur reeds een groot gedeelte van de personeele
belasting der verhuurders begrepen is. meent spreker ook dit
argument te moeten bestrijden, omdat hem bij eigen ervaring
bekend is, dat de kamerhuur niet wordt afgemeten naar de
belasting, welke daarvoor verschuldigd is, doch die huur zich
regelt naar vraag en aanbod, in verband met stand, ligging
en al of niet doelmatige inrichting van de kamers zelve.
Als vijfde punt wordt aangevoerd, dat tal van vereenigingen,
die door den hoofdelijken omslag niet getroffen kunnen wor
den, nu geen cent bijdragen in de uitgaven der gemeente,
waarvan zij toch mede de voordeelen genieten.
Ook hierin ziet spreker niets onbillijks. Ieder persoon be
taalt reeds individueel in de belasting en nu zou het hoogst
onredelijk zijn, wanneer diezelfde personen nog eens en corps
in de belasting getroffen werden.
En eindelijk wordt door den voorsteller nog gewezen op
de aanslagen van zekere categorieën onder de koffiehuishou
ders en winkeliers, in verband met de vrees, dat verschillende
personen, ter wille van de belastingen, zich elders zullen
vestigen.
Die vrees wordt door spreker niet gedeeld, omdat de in
voering van opcenten op het personeel in hoofdzaak strekt
in het belang der geldbezitters, zooals door hem reeds vroeger
in den raad is aangetoond. Gemakzucht of vrees, om de
meergegoeden geheel overeenkomstig hun vermogen te treffen,
mag niet de drijfveer zijn, en al moge de hoofdelijke omslag
niet altijl de zuiverste belasting zijn, zeker is het, dat die
belasting de beste is en tegen de billijkheid ervan niets kan
worden aangevoerd.
