16
21 Januari 1899.
examen, in ééns en vóór de toelating betaald worde, zullende
gedeeltelijke terugbetaling daarvan alleen in zeer bijzondere
omstandigheden plaats hebben, ter beoordeeling van burge
meester en wethouders, gehoord de commissie en den
directeur.
De heer Witsenborg meent niet zoo bescheiden te mogen
zijn als de vorige spreker, omdat hij niet kan aannemen,
dat de leden zouden hier gekomen zijn met een zeker parti-
pris en dientengevolge niet voor overtuiging vatbaar.
Toen spreker derhalve in de vorige vergadering uitstel
van executie verzocht, deed hij dat óók in de verwachting,
dat in dien tusschentijd de noodige gegevens zouden verstrekt
worden, om met kennis van zaken te kunnen oordeelen.
In die verwachting is de raad niet teleurgesteld met het
rapport der commissie van toezicht op het middelbaar on
derwijs zijn die gegevens verkregen, waardoor men tevens
in staat is gesteld, om den toestand hier te Breda te kunnen
vergelijken met dien van het geheele overige Nederland.
Het rapport van heeren curatoren van het gymnasium
laat ons, zegt spreker, in dit en in vele, ja in alle andere
opzichten, in volstrekte duisternis. Het curatorium maakt zich
met eenige regels van de zaak af en refereert zich eenvoudig
aan zijn schrijven van acht jaren geleden (6 Februari 1891),
waarin het te kennen gaf, «dat curatoren het niet raadzaam
«achten het samengaan van jongens en meisjes op één
«school toe te laten.»
Zij achten het blijkbaar geheel overbodig die louter subjectieve
meening ook slechts met één enkel woord toe te lichten. Wel
laten zij daarop nog volgen«terwijl het niet onwaarschijn-
«lijk is, dat het ouders zou kunnen weerhouden om hunne
«zonen de lessen van het gymnasium te doen bijwonen»,
maar dat is geen argument, dat is een bloot vermoeden.
En nu komt het spreker voor, dat een tijdsverloop van acht
jaren toch wel voldoende was om eens te onderzoeken of
zulk een vermoeden ook bevestigd wordt door de jarenlange
ervaring van andere scholen, waar wèl meisjes worden toe
gelaten. Maar ook dat hebben curatoren niet noodig
