206
20 Augustus 190-i.
De huurprijs van den watermeter, die 15% van de koop
som bedraagt, aclit spreker veel te hoog.
De gemeente moet daaraan gecne verdiensten hebben,
waar het enkel een controlemiddel is. Het geval doet zich
thans voor, dat de heer Faes in een kwartaal aan water
verbruik betaalt f 4,50 plus f 8,aan meterhuur. Dit acht
spreker schromelijk onbillijk. De aanvrager wil den meter
voor den kostenden prijs van de gemeente overnemen, waar
tegen geen bezwaar kan bestaan. De gemeente kan dan zelve
voor een goeden en nauwkeurigen meter zorg dragen.
Daarom wil spreker in overweging geven de verordening
in dien geest te wijzigen..
De heer HEIJLAERTS is het volkomen eens met den heer
Lijdsman. Het gebruik van dien grooten watermeter door
den heer Faes is niet eene luxe, maar een gevolg van den
ziekelijken toestand, waarin zijne echtgenoote verkeert,
Spreker wijst verder op den exhorbitant lioogen interest van
de watermeters en wenscht de huur op matigen grondslag
gesteld te zien.
De heer ROMBOUTS deelt de bezwaren der vorige spre
kers niet, De slagenteller is een werktuig, dat niet te ver
trouwen is. Wat de meterhuur betreft, ontkent spreker, dat
deze exhorbitant hoog zou zijn. Was het een artikel, 'met
dagelijkschen omzet, zooals koffie en suiker, dan zou de
huur hoog genoemd kunnen worden. Doch dat is hier niet
het gevalde gemeente moet nog een extrameter aanschaf
fen voor reserve. Wanneer de heer Faes het water niet voor
een ander doeleinde bezigde, zou hij kunnen volstaan met
een meter van veel kleinere afmetingen. In zekeren zin is
hier dus sprake van luxe.
De gemeente heeft dien meter moeten aanschaffen ten
believe van één persoon. Als hij dien niet meer noodig heeft,
kan hij er zich van ontdoen en ligt de meter renteloos. Be
halve voor kapitaalrente, strekt de huur ook tot goedma
king der kosten van onderhoud en slijtage.
De voorzitter wijst erop, dat er steeds een meter van
gelijke afmetingen in reserve moet zijn.
