10 Juni 1905.
133
Het monument moet niet enkei van nabij beschouwd wor
den, maar ook uit de verte. Ais men dan uit de Willemstraat
nadert, valt het iedereen reeds aanstonds op, dat de boomen
in den weg staan.
De heer VERSCHRAAGE zegt, dat hij de plaats in oogen-
schouw heeft genomen en daarbij tot de conclusie is gekomen,
dat de boomen wel degelijk moeten worden weggeruimd. Ze
staan bepaald in den weg en ontsieren de omgeving.
De heer STAAL schaart zich aan de zijde van den heer
Rombouts. Als de schutting verwijderd is, zal de vlakte veel
ruimer zijn, zoodat spreker er geen bezwaar in ziet, om de
boomen voorloopig te behouden, en ze weg te ruimen, als later
de noodzakelijkheid blijkt.
De heer TEYCHINÉ zegt, dat hij aanvankelijk ook eenig
bezwaar had tegen het rooien der boomen, wijl zij, door hun
lommer, voor vele wandelaars een gezochte plaats waren om
wat uit te rusten. Door de verlegging van het voetpad en in
verband met de symetrie is spreker echter thans van oordeel,
dat de boomen dienen gerooid te worden.
De heer BLOEMARTS gevoelt wel iets voor hetgeen door
den heer Staal in het midden is gebracht, om namelijk de
boomen te rooien, als later de noodzakelijkheid blijkt.
Thans acht spreker de beslissing wel wat voorbarig. Als
op den dag der onthulling blijkt, dat het monument niet
voldoende uitkomt, dan kan daarna nog tot de rooiing worden
overgegaan. Spreker zou het daarom verstandiger vinden om
de boomen, althans voorloopig, nog te behouden.
De heer ROMBOUTS wijst erop, dat, wanneer in de Willem
straat de weg liep over het verhoogde voetpad, er misschien
voor de meening van den heer Van Keppel nog iets zou
zijn aan te voeren. Als men de boomen wegneemt, dan zal
men het groote gemis voelen.
De heer SASSEN heeft het voorrecht de zaak met denzelf
den deskundigen blik te kunnen beschouwen als de heer Van
Keppel, doch moet ook erkennen, dat de boomen, volgens
zijne overtuiging, thans in den weg staan. Als een bewijs, dat
ze er niet thuis behooren, kan dienen, dat het terrein rond de
boomen thans reeds bestraat is.
