72
28 Maart 1908.
„Mijne heerenWederom rust op mij de droeve taak, een
„woord van weemoedige hulde te brengen aan een overleden
„lid van dezen raad, thans mijn diep betreurden ambtvoor-
„ganger Eduard Hendrik Antonius Guljé.
„Slechts enkele malen viel mij het voorrecht ten deel met
„hem de belangen onzer gemeente te bespreken, maar in die
„korte oogenblikken werd het mij duidelijk, hoe innig ver
knocht hij was aan de stad, aan wier bestuur hij tal van
„jaren had medegewerkt; het werd mij duidelijk, hoe zwaar
„het hem moet gevallen zijn, zich een betrekkelijke rust te
„gunnen, na jaren en jaren, dag in dag uit, aan de dage-
„lijksche leiding van zaken te hebben deelgenomen.
„Gezegend met uitnemende gaven van hoofd en hart, was
„Eduard Guljé in den waren zin des woords der burgeren
vadervoor een ieder toegankelijk, voor een ieder welwillend,
„door zijne groote ervaring met de behoeften der gemeente
„door en door bekend, gaf hij aan haar zijne gansche per
soonlijkheid, zijne geheele werkkracht.
„Ik zal U niet trachten te schetsen de opkomst en den
„bloei onzer gemeente sinds hare ontmanteling; het meeren-
„deel uwer kan dit beter beoordeelen dan ik, maar één feit
„durf ik gerust uit uw aller naam te constateeren, n.l. dat
„Eduard Guljé met al zijne krachten, met geheel zijn wezen,
„daartoe heeft medegewerkt.
„Dat hij gedurende zijn leven daarvoor niet altijd den dank
„heeft geoogst, dien hij verdiende, dat ook hij de waarheid
„van het spreekwoord ondank is 's werelds loon heeft moeten
„ondervinden, helaaswij moeten dat bekennen, maar thans,
„nu de onverbiddelijke dood een einde aan dat leven heeft
„gemaakt, thans beseft een ieder, dat een kundig magistraat,
„een uitstekend raadslid, een uitnemend Bredanaar is heen
gegaan. De naam van Eduard Guljé zal nog jaren en jaren
„bij de geheele gemeente in eere blijven!
„Ik stel voor het schrijven van den heer Guljé met een
„brief van rouwbeklag te beantwoorden."
Dienovereenkomstig wordt besloten.
