132
17 April 1909.
„wie die voorwaarde onaannemelijk is op grond van het
„contract, dat zij met hun werkvolk hebben gesloten.
„Uit een en ander blijkt o.i. voldoende, dat de gemeente
„evenmin als ieder particulier tegen eene algemcene s'roo-
,ming kan inwerken
„Afgezien van de financieele gevolgen, welke de aan
neming van het onderwerpelijke voorstel voor de gemeente
„zoude hebben, geven wij U derhalve in overweging om
„dat voorstel niet aan te nemen."
De voorzitter stelt deze zaak aan de orde.
De heer VAN DEN BRINK wijst erop, dat in het prae-
advies wordt gezegd, dat de uitschakeling van de bewuste
artikelen bijna algemeen is.
Spreker zou die vrij algemeen willen noemen, daar ze
veilig kan geschat worden op 70 Dat deze uitschake
ling tegen de bedoeling is van den wetgever, wordt door
kamerleden van verschillende politieke richting erkend.
Niettegenstaande die uitschakeling vrij algemeen is, doet
het spreker een genoegen in deze vergadering naast een
werkgever te zitten, door wien de bewuste artikelen niet
zijn uitgeschakeld.
Ten bewijze, dat in strijd gehandeld wordt met de be-
bedoeling van den wetgever, haalt spreker aan de getui
genis van mr. Aaleerse, die in de Voorhoede van 6 Maart j.l.
een artikel aan deze zaak heeft gewijd.
Spreker leest een citaat uit dat artikel voor, waaruit
blijkt, dat de wetgever wel heeft toegestaan, dat van som
mige bepalingen kan of mag worden afgeweken, doch
alleen om den minder kapitaalkrachtigen werkgever eenigs-
zins tegemoet te komen. Ontnuchterend, zegt mr. Aalberse,
moet deze uitslag werken, waar men zich zoo schromelijk
bedrogen ziet, doordat hij en de Kamer indertijd te veel
hebben vertrouwd op het zedelijk bewustzijn van den werk
gever omtrent zijn zedelijkcn plicht. Menig wetsartikel is
hierop dan ook gebouwd.
