17 April 1909.
Men verlieze niet uit het oog, dat een zieke meer noodig
heeft dan een gezonde en dat bij ziekte dus de gezins
uitgaven stijgen. De gemeente-werklieden krijgen hier ook
niet vrije geneeskundige behandeling en gratis genees
middelen.
Spreker erkent, dat de bestaande regeling/nilder is dan
de bepaling, voorkomende in de wet op het arbeids-contract,
waarbij slechts gedurende ééne maand vol loon als zieken
geld kan worden uitgekeerd. Maar de gemeente moet
ook een voorbeeld geven.
Spreker betwist, dat de voorgestelde maatregel tegen
simulatie onvoldoende zou zijn, zooals burgemeester en
wethouders in hun prae-advies willen doen voorkomen.
Wanneer wekelijks een getuigschrift van den geneesheer
gevorderd wordt, is er genoegzaam controle. In andere
plaatsen, o a. Den Haag en Arnhemwordt eene dergelijke
verklaring voldoende geacht. Simulate is bij de bezittende
klasse trouwens veel grooter dan bij de arbeiders. Men
zie maar eens naar de risico-overdracht.
Blijkens het prae-advies verheugen burgemeester en wet
houders er zich over, dat eenige gemeente-werklieden zich
vereenigd hebben en gezamenlijk een ziekenfonds hebben
opgericht, waarvan ieder gemeente-werkman, ongeacht zijne
godsdienstige en politieke gezindheid, lid kan zijn.
Spreker vindt eene ziekte-verzekering uitstekend en zou het
wenschelijk vinden, dat nog meerdere dergelijke vereeni-
gingen werden opgericht. Doch met het bestaan van zoo
danige particuliere vereeniging is de gemeente niet af van
hare verplichtingen, en mag daarin geen aanleiding vinden
om bij ziekte maar half loon uit te keeren. De gemeente
moet meer geven, om het sparen mogelijk te maken.
Of men hier werkelijk te doen heeft met eene vereeni
ging, waarvan ieder gemeente-werkman, ongeacht zijne
godsdienstige en politieke gezindheid, lid kan zijn, betwijfelt
spreker. Daarvan zal men de praktijk moeten afwachten.
Spreker gelooft eerder, dat men te doen heeft met eene
zuiver godsdienstige vereeniging en beroept zich daartoe
