r
9 September 1909.
357
hij later, als lid van het dagelijksch bestuur, werd aange
wezen als voorzitter der commissie, belast met het ontwerpen
der concessie-voorwaarden, kwam hij hierdoor in een vrij
moeielijk parket Spreker wenscht vooral hierop de aandacht
te vestigen, dat de taak der commissie geene andere was,
dan te loven en te bieden en te trachten zoodanige voor
waarden te bedingen, welke voor de gemeente het meest
aanbevelenswaardig werden geacht. De raad staat thans
op hetzelfde standpunt.
Nu is het volkomen waar, dat verschillende wijzigingen,
welke thans door burgemeester en wethouders worden
voorgesteld, indertijd ook door de commissie onder de
oogen zijn gezien, doch het is haar niet mogen gelukken,
meerdere gunstige bepalingen te bedingen dan in de
ontwerp-voorwaarden zijn neergelegd. De commissie kon
ook niet anders komen dan met voorwaarden, die door de
concessionarissen aannemelijk waren verklaard.
Thans moet de raad de voorwaarden vaststellen.
Het gaat daarom niet aan, om te zeggen, dat de nu
voorgestelde wijzigingen voor de concessionarissen onaan
nemelijk zijn. Het is mogelijk, dat het den raad gelukken
zal, wat voor de commissie niet mogelijk bleek. Men zal
moeten afwachten. De raad mag zijnerzijds evenzeer de
meest voordeelige bepalingen vragen. Het /aannemelijke
daarvan staat volstrekt niet vast.
Wat betreft het behoud der lijn Karrestraat—Gasstraat
station, daarop heeft spreker altijd aangedrongen. Op dat
punt juist heeft spreker zich willen houden aan de bestaande
concession.
Ook de kwestie van levering van licht en kracht is ter
sprake gebracht en het was te verwachten, dat de con
cessionarissen dit met twee handen zouden aangrijpen.
Het komt spreker echter volkomen juist voor, dat bur
gemeester en wethouders vasthouden aan de oorspronkelijke
aanvrage, dat is overname van de bestaande concessiën.
Spreker wil niet rcageeren op een eenmaal genomen
raadsbesluit, doch meent ook thans burgemeester en wet-
07t
C/<MM'vtsptsvvf e-uw
ZJe. O
