420
21 October 1911.
drukte, zich wel wat meer zou willen geven aan de
arme patiënten, maar dat niet doen kan.
Ook volgens het voorstel van burgemeester en
wethouders is er geen vrije doctorskeuze, hetgeen
voor spreker een bezwaar is. Dat zou echter voor
een deel kunnen ondervangen worden door te bepalen,
dat de armen, als ze dat wenschen, van den hulp
geneesheer kunnen gebruik maken. Dan wenscht
spreker ook behandeling door specialisten. Alles zou
echter beter kunnen geregeld worden, als de gemeente
hare grenzen kon uitzetten. Een en ander in aan
merking nemende, meent spreker te moeten mede
gaan met het voorstel van burgemeester en wethouders.
De heer VAN KEPPEL gevoelde zich onaangenaam
gestemd bij het lezen van het voorstel, omdat het
zoo laat ter kennis van den raad was gebracht. Het
geldt hier toch eene verandering van systeem. Waarom
het voorstel dus niet vooraf in druk aan de leden
rondgezonden
Intusschen heeft spreker getracht zich zoo goed
mogelijk van de zaak op de hoogte te stellen.
Daarbij trof hem op de eerste plaats de mede-
deeling in het voorstel, dat eene behoorlijke bediening
der genees- en heelkundige armenpraktijk eischt, dat
degene, die er mede belast wordt, zich daaraan ge
heel zou kunnen wijden, maar er volgt op, dat aan
den te benoemen geneesheer zou kunnen worden
toegestaan de uitoefening van spreekuur- of consul
tatieve praktijk. Wil men van systeem veranderen,
dan moet ook geen verlof worden gegeven tot het
houden van een spreekuur of het uitoefenen van con
sultatieve praktijk.
Doch waartoe is het noodig, vraagt spreker, dat
van systeem veranderd wordt.
