108
10 MAART 1917.
„Toen op 1 October 1913 de Pensioenwet voor de
„gemeenteambtenaren 1913 in werking trad, werden ge-
noemde ambtenaren pensioengerechtigd. Voor inkoop
,,van diensttijd kwam echter alleen in aanmerking de
„(vaste) dienst, bewezen sinds 1 April 1911. Moesten
„dienaangaande onzerzijds verklaringen worden afge
geven of inlichtingen worden verstrekt aan heit Minis
terie van Financiën of den Pensioenraad voor de ge-
„meente-ambtenaren, dan stelden wij ons op het stand-
,punt, dat de vóór 1 April 1911 vervulde diensttijd
„moeielijk als tijdelijk kon worden beschouwd, zooals
„de Pensioenwet verstaat. Al werd, weliswaar, in de
„aanstelling gesproken van „tijdelijk onderwijzer", toch
„meenden wij, dat het dienstverband (dat soms reeds
„een 25-tal jaren had geduurd) van vasten aard was.
„Opnieuw is deze kwestie aan de orde gekomen bij
„de beoordeeling door Pensioenraad en Ministerie, van
„de pensioenaanspraken der gewezen leeraren V ,r e n-
„s e n en B a c k x. Waar dezen zich niet voetstoots
„bij de voor hen ongunstige ministerieels beslissingen
„neerlegden, gaf dit weer aanleiding tot herhaalde cor
respondentie, waarbij wij onze bovenaangehaalde meening
„bleven voorstaan. Waarop deze meening zich grondt,
„is o.a. uiteengezet in ons aan den Pensioenraad voor
..de gemeente-ambtenaren gericht schrijven d.d. 1 Fe
bruari 1915, B. R. No. 127, dat in afschrift hierbij
„overgelegd is en naar hetwelk wij de eer hebben te
„mogen verwijzen. Als gevolg van een en ander ont
gingen wij bijgaand schrijven van den Minister van
„Financiën, d.d. 19 Januari 1917, no. 69 afd. Pensioenen,
„waarin in overweging wordt gegeven „eeni Raadsbesluit
„uit te lokken, waarbij de betrokken aanstellingen van
„tijdelijke in vaste veranderd en alzoo met den feite-
„lijken toestand ini overeenstemming' gebracht worden
„Wij hebben de eer II voor te stellen aan den wenk
„van den Minister gevolg te geven, door met wijziging
„van het raadsbesluit van 24 Maart 1911, in den aanhef
