28 JUNI 1918.
481
Zonder eenigen twijfel wordt de duurte gevoeld door
alle categorieën van ambtenaren, van de gjroote tot de
kleine. Men kan zich nu bij de toekenning van een
duurtebijslag stellen op tweeërlei standpunt
Men kan een duurtetoeslag toekennen uitsluitend en
alleen ter tegemoetkoming in de duurte van de meest
noodzakelijke levensmiddelen en dan komt men tolt de
Consequentie, dat het natuurlijk over de geheel© lijn
noodzakelijk is. De distribuitieragelingen zijn er op
ingleriöh|, om iedereen, hetzij, dat hij fortuinlijk is of
niet fortuinlijk, precies naar dezelfde mate op te nemen.
Zelfs de Centrale keuiken, mijnheer de voorzitter, is
voor iedereen bereikbaar voor denzelfden prijs. Ik
meende dus, dat men goed deed, om een gelijk bedrag
toe te kennen aan hen, die het meeste hebben en hen,
die het minste verdienen.
Maar, nu is er een ander standpunt in te npmen,
een standpunt, dat rekening houdt met den we'stand.
De welstand van den ambtenaar, ja, mijnheer de voor
zitter dan moet men komen met ruimere bedragen en
mag niet worden ontkend, dat, wil men leven, zooals
men in 1)913 'vóór den oorlog, geleefd heeft, men noo-
dig heeft het dubbele salaris, mijnheer de voor
zitter, daar gaat niets van af wanneer men naast de
levensmiddelen rekent, al wat noodig is voor het leven,
je huishuur, je belasting;, je courant, je reizen, tluxe-
uijgaven heeliemaal buitengesloten,) alleen datgene,
wat n o o d z a k e 1 i jk is, dan kan men zonder
eenigen twijfel komen tot het resultaat, dat de prijzen
met 109% zijn gestegen. Men zou dan moeten, komen
tot een bijslag van 100 en al zijn dan de salarissen
tent-lotte met 50 verhoogd, dan blijft er nog 50
over, die men nog zou moeten toekennen Ik vrees,
dat de gemeentekas dat niet zou kunnen dragen. Het
moet zijn en blijven een tegemoetkoming een tege
moetkoming ook voor de welstandsduurte. Wanneer
wen npemf. een werkman, die vroeger gemiddeld f 10
verdiende,- en nu f 15 door verhooginig yvan safaris, en
hij moet kuulnen leven volgens zijn stand, want ook
