15 OCTOBER 1920.
625
„Immers, volgens de bestaande pensioenwetgeving moet
„een ambtenaar, mits vast aangesteld, minstens 10 dienstjaren
„hebben om voor pensioen in aanmerking te kunnen komen.
„Tijdelijke diensten, vóór het inwerking treden der Pensioen-
„wet voor de gemeente-ambtenaren (1 Oct. 1913) bewezen,
„kunnen niet worden ingekocht, zoodat feitelijk zijn dienst
tijd slechts zou kunnen berekend worden vanaf 1 October
„1913 tot op het tijdstip van zijn ontslag.
„Nog zij opgemerkt, dat de heer Plasman, behalve als
„onderwijzer, later ook nog als gemeente-ambtenaar aanspraak
„op pensioen zal kunnen doen gelden, wijl hij als w^leeraar
„verbonden is aan de Avondschool voor ambachtslieden,
„waarbij zijn diensttijd aan de voormalige Burgeravondschool
„mede voor de berekening van zijn pensioen in aanmerking
„komt.
„Op grond van een en ander meenen wij, dat er geene
„aanleiding bestaat aan het verzoek van adressant gevolg te
„geven, zoodat wij de eer hebben U te adviseeren op het
„adres afwijzend te beschikken''.
De heer HORNIX kan zich onmogelijk met dit prae-ad-
vies vereenigen. Gedurende 25 jaren is de heer Plasman
als tijdelijk leeraar in dienst der gemeente geweest. Van 1
November 1894 tot 1904 gaf hij gedurende 10 uren gemid
deld per week les voor een jaarsalaris van f 400.terwijl
dit laatste van 1904 tot Maart 1911 f 450.bedroeg. Van
1911 tot 1917 genoot hij f 540.per jaar, hetwelk met
duurtetoeslag op f 702.werd gebracht. Van 1 Januari 1919
tot 1 Januari 1920 ontving de heer Plasman, na de in
voering van de leiddraad der regeering, voor 9 lesuren per
week een jaarsalaris van f 925.Thans wordt overgegaan
tot reorganisatie en acht de directeur het noodig het aantal
lesuren van adressant tot 3 in te krimpen, hetgeen voor den
heer Plasman een verlies van f 600.beteekent, aan
gezien het salaris bepaald wordt per lesuur. Deze inkrimping
geschiedt waarschijnlijk om hem niet dadelijk aan den dijk
te zetten. Met recht beklaagt de heer Plasman zich
