28 SEPTEMBER 1922.
als men de onderteekenaars van het adres het wethouder
schap aanbood, 9/10 deel zich niet bereid zou verklaren aan
de groene tafel zitting te nemen. Voorts wijst spr. op het
feit, dat elke openbare functie, waaraan salaris verbonden is,
onder de Pensioenwetten valt. Waarom dan het wethouder
schap niet Wanneer iemand lange jaren als wethouder
diensten aan de gemeente heeft bewezen, is het niet meer
dan billijk, dat hij op zijn ouden dag daarvoor beloond wordt
in den vorm van een pensioen. Spr. wijst in dit verband
op den oud-wethouder Rombouts en drukt er zijn spijt
over uit, dat een man van zooveel verdiensten voor de ge
meente zonder pensioen moet zien rond te komen. Spr.
besluit zijn rede met een variant op een oud spreekwoord,
n.l., dat in deze de zuinigheid de billijkheid niet mag be
driegen.
De heer MEIJVIS verklaart namens zijn fractie, dat deze
niet tegen pensionneering der wethouders kan en mag zijn.
Zij wil het ook voor den kleinen man mogelijk maken deze
betrekking te aanvaarden. De heer H o r n i x heeft gezegd,
dat de zuinigheid de billijkheid niet mag bedriegen. Spr. zou
daaraan nog willen toevoegen en ook de noodzakelijkheid
nietdit laatste ook in verband met de werkloosheidszorg.
De heer KLUFT zegt, dat als men het wethouderschap
van heden vergelijkt met dat van vóór jaren, daarin een
groote verandering gekomen is. Toentertijd was dit ambt
misschien gemakkelijk als bijbaantje te vervullen, doch suc
cessievelijk is het den gehéelen mensch gaan eischen. Spr.
heeft dan ook in de laatste jaren velen hun functie zien
neerleggen, omdat zij door eigen zaken verhinderd werden
haar behoorlijk waar te nemen. Evengoed als de zakenman
zich voor veel geld van een goede hulp voorziet, mag ook
de Raad van Breda niet om eenige centen uit te sparen de
risico loopen een minderwaardige kracht den wethouderszetel
te doen innemen,
