24 JUNI 1927
459
stuurt met eenige gemeente-subsidie zwakke kinderen naar
Koloniehuizen.
Stelt, dat het Roode Kruis vergunning had verkregen en
daarna kwam het Huisv. Comité en vorderde ook vergunning
en zou schrijven bij weigeringwij zijn goed om Uw kin
deren uit te zenden, maar nu wilt ge desniettegenstaande het
Roode Kruis niet grieven. In de Hoofdbestuursvergadering
van het Ned. R. Kruis is door den afgevaardigde van Eind
hoven de Bredasche weigering ter sprake gebracht en wilde
deze afgevaardigde een motie van afkeuring indienen. Het
Hoofdbestuur ontraadde dit. Beter werd het geacht deze
kwestie aan het Hoofdbestuur over te laten. Het Hoofd
bestuur staat dus toch wel eenigszins anders tegenover deze
zaak en wenscht een afkeurende motie van de jaarvergade
ring niet.
Ook in de pers is over deze aangelegenheid niet gezwegen
en o. a. een art. onder het opschrift: „De Zuidelijke splijt
zwam" gepubliceerd. Wanneer er hier gespleten is, dan is dat
niet door het Huisv. Comité gedaan, niet door Burgemeester en
Wethouders, maar door hen, die een actie voeren, die onver
dedigbaar is. Deze wijze van actie is even onverdedigbaar
als de zaak waarover het gaat. Dit blijkt wel uit het feit,
dat men geen betere strijdwijze weet dan grof te worden
tegen een lid van dit College. En dan schrijft men nog
„het gaat niet om den persoon, maar om de zaak". Blijft
dan zakelijk. Hoe onverdedigbaar de zaak is, blijkt uit deze
tirade „In zekere kringen van Breda beschouwt men blijkbaar
het Roode Kruis als een revolutionaire instelling". Geestig
wordt dit genoemdmen zou kunnen zeggen „het vleesch
is wel gewillig (n.l. de hand om aanvallen neer te schrijven),
maar de geest is zwak". Waarom revolutionair? Ik vind het
antwoord niet. Omdat niet gemotiveerd een collecte-vergunning
geweigerd is? Wat is het verband? Het is mij een raadsel.
Maar van zekere zijde is het „geestig" genoemd. Z. K. H.
is zelfs in het geding gemengd. Men zij hiermede voorzichtig.
Ook in een aangrenzende gemeente is dit geschied. Z.K.H.
