18 JANUARI 1929.
123
verzorging of behoefte van materieelen of lichamelijken (en
zoo noodig moreelen) aard niet zelf verschaffen kan. Het
kan niet worden ontkend, dat er door de Overheid, in deze
de Gemeente, nog veel gedaan moet worden om de on- en
min-vermogenden niet alleen indien zij ziek zijn te helpen
wat nu reeds in zekere mate gebeurt door den Gemeen
telijken Geneeskundigen Dienst doch ook er voor te
zorgen, dat b.v. de kinderen der arbeiders gezond naar
lichaam en geest zijn. Het is een maatschappelijk belang
en het kan niet ontkent worden, dat het openstellen van
vacantieverblijven, onafhankelijk van het gezinsinkomen, in
zeer sterke mate zou bijdragen tot het kweeken van een
gezond ras. De gemeente kan dat zelf doen en zij kan het
doen door het verleenen van een subsidie, in die mate, dat
er door een ieder gebruik van gemaakt kan worden. Er
zou nog veel te doen zijn voor een dienst voor Maatschap
pelijk Hulpbetoon. Ik weet niet, of het Burgerlijk Armbestuur
zich daarvoor leent, maar ik denk daarbij b.v. aan de
menschen, die in noodwoningen en andere krotten wonen
Zij zullen daaruit gehaald moeten worden en de Gemeente'
zal zich hun lot moeten aantrekkenhet is haar moreele
plicht. Er zullen woningen gebouwd moeten worden en als
die menschen niet geholpen worden, wat komt er dan van
hen terecht? Den eersten tijd zal er misschien verwaarloozing
wezen, doch langzamerhand verandert zulks, mede door de
omgeving, waarin zij verkeeren, en dan zal de woning beter
verzorgd worden. Maar het is niet voldoende om een gezin
uit een krotwoning te halen en over te plaatsen naar een
betere; de Gemeente zal zoo noodig moeten helpen bij het
aanschaffen van benoodigdheden, waaraan in een krot geen
behoefte bestond; ik denk hierbij b.v. aan het aanschaffen
van een goed bed en meer van dergelijke artikelen, want
wat krijgt men, als die menschen op de dezelfde lompen
moeten blijven slapen als voorheen, dan is het in plaats
van een verbetering, een kwelling. De gemeente kan dat
doen, door, indien het gezinsinkomen het eenigszins toelaat,