830
22 DECEMBER 1932.
minst schade voor den dienst medebrengen en het minst
pijnlijk voor de betrokkenen moeten worden geacht.
Ik wil gaarne aannemen, dat deze politiecursus nut af
werpt, ik wil zelfs erkennen, dat die noodig is om een op de
hoogte van zijn tijd staand politiecorps te behouden. Maar
daarmede is naar mijn meening deze post niet gerecht
vaardigd.
Volgens Burgemeester en Wethouders zijn er twee rede
nen voor het handhaven van dezen post:
le. de personen, die onderwijs geven, moeten daarvoor
een speciale studie maken:
2e. zij moeten daarvoor vrije uren beschikbaar stellen.
Om met het laatste te beginnen. Indien inderdaad gere
geld vrije uren beschikbaar moeten worden gesteld, zou er
aanleiding zijn daarvoor een geldelijke vergoeding uit te
keeren. Maar, nu zou ik willen vragen: is er wel eens ern
stig geprobeerd dat onderwijs binnen den diensttijd te ge
ven? Of wordt het beschouwd als een welkome bijverdienste,
die men als vanzelfsprekend buiten de diensturen houdt?
En nu de speciale studie. Ik stel mij voor, dat op deze
cursussen aan de agenten niets anders zal worden geleerd
dan datgene, waarvan de kennis ook voor de hoogere politie
ambtenaren van belang is en waarvan zij zich, om hun taak
naar behooren te kunnen vervullen, op de hoogte moeten
stellen. En nu weet ik wel, dat men om onderwijs te kunnen
geven eigen kennis meer paraat moet houden, maar wij mo
gen toch van deze ambtenaren verwachten, dat zij dat ook
zonder een dergelijken prikkel zullen doen. Dat voor het ge
ven van deze lessen een speciale studie noodig is, d.w.z. een
studie buiten wat voor de goede vervulling van eigen werk
kring te pas komt, kan ik mij nog niet voorstellen. Waarbij
dan nog komt, dat het voor deze ambtenaren een eere moet
zijn een goed onderlegd politiecorps onder zich te hebben. Er
is ook nog zoo iets als arbeidslust en ik geloof, dat die
ook bij onze politie-ambtenaren aanwezig is die gelukkig
niet altijd in een aantal guldens moet worden gewaardeerd.
Mijnheer de Voorzitter. Ik herhaal: is het noodig verder te