12 FEBRUARI 1936.
79
dat van de
waren. Van
2 tot 3 jaar,
n 151 kor-
toen reeds
osheid blijkt
e gemeente,
evertrouwd,
werkloozen
;n dan nog
n dit getal
n 18 tot 25
I
bij staat?
en behoefte
antwoorden
toestand in
/oor oogen
is bij een
Bedoeld
tbare cijfers
eedoogen-
zenden van
an-
>r de belan
den verza-
deze cijfers,
onnen zijn.
deze kille
eer loslaat,
een verontrusting, welke zou overgaan in een verstarrende
onrust. En als wij allen van dien noodtoestand diep en waar
achtig zijn doortrokken, dan volgen we alle prijsbewegingen
van de gebruiksartikelen op den voet, dan zijn we steeds op
ons quivive, wanneer het rommelt rondom de steunmaatre
gelen, dan worden voorstellen om te geraken tot schoolvoe-
ding en -kleeding niet als gezinsondermijning aangezien, dan
werkt men mede om, als over de mogelijkheden van onder
voeding wordt gesproken, daarover meer volledige inlichtin
gen te verstrekken.
Wij verstaan niet mis, hetgeen van particuliere zijde wordt
gedaan ter leniging van den nood en hebben daarvoor we!
waardeering. We hebben echter ook het gevoel, dat het on
voldoende is of wordt. Als iets van dat vermoeden in meer
vertrouwen kan worden omgezet, zullen we daarvoor erken
telijk zijn.
De woninghuren in het algemeen blijven bij den huidigen
loonstandaard een onevenredig groot deel voor zich opei-
schen; er zullen dus maatregelen getroffen moeten worden,
waardoor de huurdaling van arbeiderswoningen wordt voort
gezet. We zijn wel belangstellend te vernemen, of het College
zich daarvoor maatregelen heeft gedacht. Dat van voorge
nomen veranderingen in de huurbijslagregeling niets bekend
zou zijn, getuigt van een naïveteit, welke het College zich ten
opzichte van andere kwesties zekerlijk niet gaarne zou laten
aanrekenen. Deze voornemens leven bij de Regeering; zulks
is genoegzaam bekend. Wij zouden daarom gaarne zien, dat
Burgemeester en Wethouders van deze en andere gemeenten
hun passief afwachtende houding, meer speciaal ten opzichte
van dit soort verslechteringen, lieten varen en van hun ge
voelen, in tegenovergestelden zin dan de Regeering schijn
baar wil, deden blijken. Een krachtig optreden in deze kwes
tie, in samenwerking met andere gemeentebesturen, is volko
men gemotiveerd en kan er mogelijk toe leiden, dat de Re
geering van haar heillooze plannen terugkomt. Wij bevelen
dit denkbeeld dus wel aan. De werkloozen hebben de grens