330 3 SEPTEMBER 1937.
VJ
Verpleging wegens besmettelijke ziekte is in den regel van
korten duur, terwijl krankzinnigheid jaren, zelfs levenslang
kan duren, zoodat de onderhoudsplichtigen in den regel zeer
lang zouden moeten leven van minder dan het bedrag, door
Uw College als bestaansminimum aangenomen.
Bij besmettelijke ziekten kunnen meer lijders tegelijkertijd
moeten worden opgenomen; de aangenomen regeling brengt
alsdan een belangrijke verlichting, reden, waarom ik toen met
het voorstel van Uw College accoord ben gegaan.
Krankzinnigheid is niet epidemisch (zoo nu en dan twijfel
ik daar tegenwoordig weieens aan) en zal het dus gelukkig
zeer sporadisch voorkomen, dat meerdere personen uit één
gezin tegelijk verpleegd moeten worden.
Mijnheer de Voorzitter, ik moet mijn voorstel dan ook hand
haven. In mijn amendement heb ik voor ieder tarief het mini
mum aangegeven, dat voor verhaal onaangetast zou moeten
blijven, waardoor het nogal omslachtig is geworden. De mi
nima zijn dezelfde als door Uw College zijn voorgesteld. De
heer Struiken heeft een kortere redactie gevonden, met
geheel dezelfde strekking, zoodat ik gaarne zou zien, dat U
mijn voorstel in den vorm van de redactie, afkomstig van den
heer Struiken, aan den Raad ter beoordeeling zoudt wil
len voorleggen.
De voorgestelde wijziging van den aanhef van artikel 2 kan
dan vervallen.
Wethouder KROONE zegt, dat deze regeling in het leven
is geroepen omdat vroeger elk geval afzonderlijk werd beoor
deeld, hetgeen aanleiding kon geven tot onbillijkheden.
Den heer Kooijinan wil Spr. wijzen op een misverstand.
Men moet niet redeneeren, dat door het betalen van de ver
schuldigde bijdrage het bestaansminimum daalt; men moet
dit laatste opvatten als het bedrag, waarvan die bijdrage kan
worden betaald. Burgemeester en Wethouders zijn uitgegaan
van de gedachte, dat b.v. een alleenloopend persoon met een
wekelijksch inkomen van meer dan f 8,— en niet meer dan
