30 NOVEMBER 1938. 495
Vóór alles moeten deze zaken behoorlijk voor de menschen
geregeld worden. Een menschwaardige behandeling is toch
waarlijk niet te veel gevraagd.
De loonen zijn zoo slecht, dat vrijwel niemand aan zijn
steunbedrag kan komen. Dit komt natuurlijk in hoofdzaak,
doordat de meesten van de arbeiders nimmer zulk zwaar
grondwerk hebben verricht en dus niet voldoende getraind
zijn. Reeds in de eerste week van de werkverschaffing te
Waspik kwamen menschen bij Spr. met klachten, en met
de mededeeling, dat zij, als het niet gauw verbeterde, in sta
king zouden gaan. Spr. heeft deze menschen terstond gead
viseerd, zich daaraan niet te wagen, aangezien het voor hen
slechts vergrooting der moeilijkheden zou beteekenen, om
dat zij dan zeker van werkverschaffing zouden worden uit
gesloten, Nader vernam Spr. dat enkele arbeiders uit bui
tengemeenten toch op Donderdag hadden gestaakt en zich
naar den Burgemeester hadden begeven om te klagen. Vrij
dags zijn zij echter weer aan het werk gegaan. Dit is niet
de juiste weg. Bij klachten behooren de arbeiders zich te
wenden tot hun organisatie, die dan in de Contactcommis
sie kan trachten, de grieven uit den weg te ruimen. Spr. acht
het noodig in het openbaar deze woorden te spreken, niet
tot den Raad, maar tot de betreffende werkloozen.
Wat Sprang-Capelle betreft, is alles wèl organisatorisch
behandeld; daardoor zijn al meerdere misstanden verbeterd.
Om aan te tocnen, dat de loonen, verdiend in werkver
schaffing, zeer laag zijn, in elk geval lager dan de steunbe
dragen, heeft Spr. naar deze vergadering medegenomen een
aantal loonzakjes, welke heden aan de arbeiders van
Sprang-Capelle zijn uitgereikt. Ter toelichting daarop diene,
dat de daar te werk gestelden eerst een paar laarzen moes
ten aanschaffen ter waarde van 4,welk bedrag in ter
mijnen van 0,40 per week wordt ingehouden. Na aftrek
van dit bedrag, doch met inbegrip van alle toeslagen, heb
ben vijf van zes menschen in een tijdvak van drie dagen een
loon verdiend van 3,32, terwijl hun steunbedragen over
