26 AUGUSTUS 1946.
275
personeel en de Gemeente-boden, die altijd alles hebben ge
daan om hem van dienst te zijn. Er is een tijd van komen en
er is een tijd van gaan, zegt Spr. er komt een oogenblik,
waarop men zijn plaats aan jongeren moet afstaan. Ware
dit niet het geval, dan zou Spr. zijn werk nog met genoegen
hebben voortgezet.
Wethouder VAN MIERLO brengt in herinnering, dat
hij, met inbegrip van de jaren der bezetting, negentien jaren
lang raadslid en wethouder is geweest. Spr. heeft zijn func
ties met liefde en plezier vervuld. Hij wil dan ook wel be
kennen, dat hij met looden schoenen naar deze laatste ver
gadering gekomen is. Het is hiermede als met alles het
kost moeite er van te scheiden. De omstandigheden hebben
er toe geleid, dat Spr. hier niet zal terugkeeren hij moet
zich daarbij neerleggen. Toen Spr. in 1927 zijn ambt aan
vaardde was Breda eigenlijk nog maar een provincie-stadje
met alle gebreken van dien. Door de tweede grenswijziging
in 1942 is dit anders geworden en als niet de ongelukkige
oorlog was gekomen, zou Breda er nu ongetwijfeld heel an
ders uitzien. Spr. heeft altijd gaarne voor Breda gewerkt.
Toch heeft hij in de afgeloopen 19 jaren weieens heel moeilijke
momenten gehad. Een van die moeilijke momenten deed zich
de eerste 10 a 12 dagen na de bezetting van de stad in Mei
1940 voor, toen Spr. alleen stond tegenover den bezetter.
Het was voor hem een heele .opluchting toen eenigen tijd
daarna de Burgemeester en de Secretaris in de stad terug
keerden. Een andere moeilijke tijd brak voor Spr. aan na de
bevrijding der stad. Weliswaar waren toen de moeilijkheden
van geheel anderen aard en heeft Spr. met vreugde alles in
het werk gesteld om ze te overwinnen, maar hij heeft het be
treurd, dat de Voorzitter toen niet daaraan kon deel
nemen.
Zooals gezegd, het spijt Spr. thans heen te moeten gaan.
Als geboren en getogen Bredanaar is deze stad hem lief. Hij
hoopt, dat het den nieuwen Raad gegeven zal zijn in de
iaren, die komen gaan, veel voor den bloei van de stad te
doen. Spr. vreest echter, dat heel moeilijke tijden te wachten