16 JULI 1958
389
groeien, die wij kennen uit de groei van zoveel grote steden". In
het rapport wordt hierop verder doorgeborduurd. In het Heuvel
kwartier is 25 van de bevolking niet katholiek, waardoor voor die
wijk toch wel de stichting van een wijkcentrum op niet-confessionele
basis kon worden overwogen. Dit is het oordeel van mensen, die in
zicht hebben in deze materie. Naar aanleiding van dit rapport zijn
burgemeester en wethouders met hun eerste voorstel gekomen in
zake ruimtebiedende gelegenheden. De vraag rijst nu, wat heeft het
gemeentebestuur gedaan om na te gaan, welke vorm mogelijk en
"net best verantwoord is.
Men moet in spreker geen tegenstander zien van het particulier
initiatief. De overheid heeft echter waar zulk een initiatief ont
breekt een eigen taak en eigen verantwoordelijkheid. Er is hier een
deskundig rapport. Is de overheid van haar verantwoordelijkheid
af als zij zich van dit rapport distancieert, indien degenen, die het
initiatief moeten nemen niet deskundig genoeg zijn of te weinig ken
nis hebben van de materie? Hebben burgemeester en wethouders al
eens vergaderd met vertegenwoordigers van een bepaalde wijk? Is
er al eens contact geweest? Indien er zulk een contact zou komen,
zou dit tot positieve resultaten kunnen leiden.
Wijkcentra behoeven volgens spreker geen confessioneel karakter
te hebben. Heeft immers een wijkhuis een bepaald confessioneel ka
rakter, dan kunnen andere groeperingen, ondanks alle mogelijke fa
ciliteiten, zulk een huis niet als wijkhuis zien. Zonder dat de over-
m' heid onrecht doet aan het particulier initiatief, kan zij hier toch
S nuttig werk doen, vooral in de voorbereidingsfase. De wijze van ex-
4 ploitatie en beheer kan zij dan nog aan het particulier initiatief
overlaten. Het betreft hier een ernstige zaak. Noch de wethouder,
noch de overige leden van de raad hebben spreker er van kunnen
overtuigen, dat de stichting van wijkhuizen niet tot de taak van de
overheid behoort.
De heer SPANJER zegt, dat de heer Vermeulen het sociale aspect
van deze kwestie naar voren heeft gebracht. Een aspect, dat zeer
zeker bezien moet worden. Hij merkt op, dat de heer Toxopeus er
een grapje van gemaakt heeft, toen hij zeide, dat volgens hem de
gemeente wijkhuizen zou bouwen en dan iemand zou moeten zoeken
en hem dwingen er in te gaan. In de praktijk is het zo, dat men een
stadswijk bouwt, waarbij in het allereerste begin grond wordt gere
serveerd voor een wijkgebouw. Er kan dan nog geen sprake zijn van
particulier initiatief. Men kan niet verwachten, dat kinderen in
korte broek al plannen maken voor wijkhuizen, die er in de tijd dat
zij volwassen zijn, moeten komen. Dit duurt zeker tien jaren. Het
is immers niet zeker, hoe in sociaal opzicht de wijk slaagt. De so
ciale samenstelling is pas na nog eens 5 jaar gesettled. Dan is het te
laat voor het particulier initiatief. Spreker heeft nu expres niets
gezegd over gedwongen gedeelde en ongedeelde verantwoordelijkheid, T
Spreker was al bang, dat er geen stedelijk plan zou komen. Hij
vindt deze mening van burgemeester en wethouders niet verstandig.
Hij heeft nog geen antwoord gekregen op zijn vraag of de 10.000,
in het voorstel genoemd voor een aantal gevallen of voor één ge
val bestemd zijn. Zo er geen samenspraak komt met bepaalde wij
ken, dan zou hij gaarne de gevallen weten, die om medewerking
hebben gevraagd.
De heer TOXOPEUS zegt, dat de heer Vermeulen hem verwijt,
dat hij er de politiek bij gehaald heeft. Dit is toch geen bezwaar.
De raadsleden zitten er als politieke personen. Hun standpunt wordt
