592
27 NOVEMBER 1958
Voorts is het hem opgevallen, dat voor verschillende diensthoofden
verschillende vergoedingen worden uitgetrokken.
De heer QUADEKKER heeft op zijn vraag inzake de rioolwater
zuivering en afvoer antwoord gekregen. Spreker vraagt of burge
meester en wethouders bereid zijn met het R.I.Z.A., Witteveen en
Bos en directeur van openbare werken een gesprek te hebben met
iemand, die met een proefneming, welke tussen 10.000,en
20.000.kost, maar waarmede misschien 1 a 2 miljoen kan wor
den bespaard. Bestaat er kans een dergelijk gesprek te voeren?
Wethouder JONGBLOED antwoordt, dat de heer Rattink er op
gewezen heeft, dat wat de maatschappelijke werksters doen buiten
de stad, beter besteed kan worden. Op zijn verschillende vragen
in het centraal rapport heeft hij niet stuk voor stuk een antwoord
gekregen. Dit is opzettelijk gebeurd. Burgemeester en wethouders
zijn van oordeel, dat docr deze vragen te veel getreden wordt in het
intern beleid van het college. Wanneer burgemeester en wethouders
daaraan toegeven, dan gaan de raadsleden steeds meer het dagelijks
beleid beoordelen aan allerlei kleinigheden. Wil de raad in zijn
geheel over een bepaald onderdeel worden ingelicht, omdat hij
meent, dat er iets aan mankeert, dan zullen burgemeester en wet
houders hierop ingaan. Zij zijn immers verplicht de nodige inlichtin
gen te geven. Vraagt een individueel lid iets en krijgt hij geen ant
woord naar zijn zin, dan kan hij verlof vragen aan de raad om bur
gemeester en wethouders te interpelleren. Wat de materie zelf be
treft: het is moeilijk hier een juiste grens te trekken. Het is moge
lijk in zijn algemeenheid hier een antwoord te geven, doch om pre
cies op te geven hoeveel een bepaalde reis kost, gaat toch eigen
lijk te ver. Overigens willen burgemeester en wethouders deze ge
gevens niet geheim houden. De reiskosten van de maatschappelijke
werksters bedragen over 1958 tot nu toe 33,60 en over 1957
47,20. Hieruit kan men afleiden, hoe groot het aantal bezoeken aan
andere gemeenten is. Nu wil spreker direct toegeven, dat men
inlichtingen even goed kan vragen aan de maatschappelijke werk
sters in de andere gemeenten of de dienst waaronder zij ressorteren,
maar in het geval, dat de heer Rattink bedoelde was zulks ver
moedelijk niet mogelijk. Er komen de laatste tijd meer en meer
aanvragen van gerepatrieerden. Deze verblijven vaak tijdelijk in
een contractpension. In de gemeente waar zij verblijven weet men
van deze mensen weinig af. Hoewel de maatschappelijke werkster
van de andere gemeente hier natuurlijk ook zou kunnen gaan
informeren, is het toch beter, dat de maatschappelijk werkster van
hier het gezin zelf beoordeelt. De kosten daarvoor gemaakt wegen
ruimschoots op tegen de kosten welke de gemeente krijgt als ver
keerde mensen in gemeentewoningen wonen. Betrokkene moet zelf
zijn loon opgeven, waarna bij de werkgever wordt geïnformeerd. Fr
zijn talrijke factoren, die de al of niet de wenselijkheid van het
opnemen van een bepaald gezin in een bepaalde woning, mede be
palen. Ook voor de maatschappelijk werkster, op wie de verant
woordelijkheid hiervoor rust, is het wenselijk, dat zij in bepaalde
gevallen zelf poolshoogte kan gaan nemen. In het onderhavige geval
moest de maatschappelijk werkster toevallig toch in Roosendaal
zijn, zodat zij een reis naar Bergen op Zoom hiermede kon combi
neren. Spreker hoopt, dat hij hiermede dit punt voldoende uit de
doeken heeft gedaan. Spreker brengt dank aan mevrouw Van Mierlo
die mede van oordeel is, dat men niet voorzichtig genoeg kan zijn.
Spreker wenst er nog wel op te wijzen, dat hij niet beweert, dat
