643
13 DECEMBER 1962.
tijd van personeelsschaarste een gunstige bijkomstigheid is. Hier
staan echter nadelen tegenover die door onze fractie niet geac
cepteerd kunnen worden. In de oude tarieven zijn bepaalde so
ciale overwegingen in acht genomen, die thans geheel worden
losgelaten en dit loslaten leidt o.i.tot onbillijkheden. Uitgaan
de van de fiscale achtergrond van deze voorgestelde tariefwij
ziging zouden wij er ons, omdat het hier om niet al te grote be
dragen gaat, mee kunnen verenigen indien de opslag voor alle
verbruikers ongeveer even groot zou zijn geweest. Hiervan is
echter geen sprake. De verhoging voor de bewoners van zeer
kleine woningen is absoluut genomen veel hoger dan voor ver
bruikers met woningen van meer dan 4 vertrekken, om van de
relatieve verhogingen maar niet te spreken. Indien wij de uiter
sten nemen, mijnheer de voorzitter, dan zien wij dat verbruikers
in woningen van 1 of 2 vertrekken bij een verbruik van 60 m3
in 1963 39,- zouden moeten betalen tegen thans 10,80,
hetgeen dus een verhoging betekent van 28,20 per jaar. Voor
verbruikers in woningen met meer dan 4 vertrekken (dat is 90
van de bevolking) zijn deze cijfers eveneens 39,- voor 1963
tegen 27, 60 thans, dit is een verhoging van 11,40. In zijn
deze verhogingen 260 en 40 °Jo. Bij een verbruik van 40 m3
is de relatieve verhoging voor bewoners van een woning met 1
of 2 vertrekken 200 °fo en voor verbruikers inwoningen met meer
dan 4 vertrekken 15%. Dit is een belastingdrukvolkomen tegen
gesteld aan die, welke wij als juist en rechtvaardig achten.
Naar men ons van bevoegde zijde heeft medegedeeld zijn de
woningen van de klassen I en II, dus woningen met 1, 2 of 3
vertrekken, vooroorlogse woningen en wel van het soort dat wij
allen liefst zo gauw mogelijk uit ons stadsbeeld zouden willen
laten verdwijnen. Een groot gedeelte van deze woningen, in
totaal gaat het hier om 1350 stuks, voldoet niet aan de eisen
die vandaag aan een woning gesteld worden. Juist de bewoners
van deze woningen moeten naast de verhoging die de resterende
90 van de bevolking ook moet betalen nog f 17,- (klasse I)
of ƒ6,- (klasse II) extra betalen. Zonder dit te kunnen bewij
zen, mijnheer de voorzitter, durf ik te stellen dat 90% van deze
woningen de beschikking heeft over slechts één kraan en dat
douchecellen ontbreken. Het gaat hier om woningen, waarin
wij geen van allen zouden willen wonen. Wellicht wordt hier
tegen aangevoerd dat deze bewoners het voordeel hebben van
een lage huur en dat daardoor hun vermogen tot het betalen van
belasting groter is dan van degenen die in een duurdere na-oor-
logse woning wonen. Deze redenering, welke ik in dit verband
gehoord heb, moet ik afwijzen omdat hier wordt uitgegaan van
2 veronderstellingen, namelijk dat de lonen voor alle handar
beiders nagenoeg gelijk zijn, hetgeen m.i, niet het geval is
en ten tweede dat er een vrije vestigingskeuze is. Het laatste
behoef ik niet te bewijzen, een wachtlijst met ca. 3000 namen
op het Bureau Huisvesting zegt voldoende. Mijnheer de voor
zitter onze fractie is van mening dat verbruikers in woningen
met minder dan 4 vertrekken voor wat betreft hun huisvesting
in zekere zin als gedupeerde moeten worden beschouwd en dat
