13 DECEMBER 1963.
639
om de gedachtewisseling landelijk op gang te brengen en na struc
turele herziening van de rijkskeuring eventueel de nakeuring ter
zijde te stellen. De gedachtewisseling komt nu langzaam op gang.
Daarnaast ontwikkelt zich echter iets geheel anders n.l. dat men
in protestants-christelijke kring er naar streeft om een nakeuring
te krijgen. Blijkbaar ontstaat er dus een groot gevoel van onbeha
gen over de uitspraken en de toelaatbaarheidsnormen vande rijks
keuring en daarom benadrukt spreker nogmaals dat het niet alleen
gaat om de normen maar ook over de structuur van de commissie.
In Nederland zijn momenteel zeker een 40-tal gemeenten meteen
aanzienlijk protestants-christelijk kenmerk waar men streeft naar
een christelijke nakeuring.
Juist in deze gevoelsrijke sector tussen bevolkingsgroepen bestaat
er een zekere huiver om tot een compromis te geraken omdat er
in protestants-christelijke kringen veel strengere opvattingen op
dit punt bestaan dan bij de katholieken. Ofschoon hij van mening
is dat het een zeer moeilijke materie is, kan toch wel een com
promis tot stand komen.
Spreker is van oordeel dat het beter is af te wachten wat zich op
landelijk gebied ontwikkelt. De enige moeilijkheid van het voor
gestelde gespreksforum is voor spreker dat hij daar eigenlijk de
mond zal moeten houden omdat hij voor dit forum evenals in de
ze vergadering niet over deze materie kan spreken, omdat dit er
niet thuis hoort. Spreker hoopt dat de raad daarvoor begrip zal
hebben. In de Tweede Kamer van de staten-generaal is ook een
ander argument gebruikt n. 1. de televisie, die in alle huizen bin
nenkomt. Ook op dit gebied is weer een geweldige onkunde bij
de mensen, die het publiek toespreken en bij degenen die de ver
antwoordelijkheid dragen. Het is toch wel altijd nuttig te weten
dat de televisie een eigen maatstaf heeft voor huiskamer-geschikt
heid.
Het kan dus best zijn dat de rijkskeuring een film voor alle leef
tijden heeft toegelaten en dat de Nederlandse Televisie Stichting
deze film niet uitzendt. In de Nederlandse Televisie Stichting
hebben alle zuilen zitting. Wanneer een der leden zich tegen een
film verklaart, dan vindt uitzending niet plaats.
Men heeft dus een eigen keuring. Er is inderdaad ook een onme
telijk verschil tussen openbaarheid en de huiskamer.
Spreker zegt dat er nog nooit televisie-films afkomstig uit Duitsland,
België of Frankrijk door de K. F. C. ontoelaatbaar werden geacht.
Onder verwijzing naar een bepaalde film wordt er tegen de K.F.C.
wel eens geargumenteerd.
Hij wijst er op dat de K.F.C. niets anders doet dan de allergroot
ste deviaties ontoelaatbaar verklaren.
Het betreft dan onedele produkten van een naar geld snakkende
en naar sex smakende industrie.
Spreker benadrukt dat de gemeenschap dankbaar mag zijn dat men
30 jaar lang van de corrigerende werking van de K. F. C. heeft
mogen profiteren.
