65
13 FEBRUARI 1963.
Maar steeds hebt U begrip voor de afwijkende meningen in de raad.
Mijnheer de wethouder, met dit eenvoudig woord heb ik tot uitdruk
king willen brengen dat wij Uw persoon en Uw werk waarderen en
respecteren. Wij feliciteren U dan ook van harte met dit jubileum.
In onze gelukwensen betrekken we ook gaarne mevrouw Meijs en de
kinderen.
Mevrouw Meijs, een enkel woord wil ik richten tot U. U hebt - daar
zijn we van overtuigd - de lasten én de vreugden van het wethou
derschap mee gedragen. Het welslagen van de man is vaak - ook al
blijkt dat niet dikwijls naar buiten - afhankelijk van de vrouw.
Het is daarom dat we U van harte gaarne betrekken bij dit jubileum
en U onze welgemeende gelukwensen aanbieden.
En tenslotte bij een woord van waardering en felicitatie past een ge
schenk. Tk ben er van overtuigd dat het geschenk dat ik namens de
raad mag aanbieden, welkom zal zijn.
Moge het U steeds herinneren aan onze waardering en respect en aan
de prettige verstandhouding tussen U en de raadsleden.
En moge ons geschenk er toe bijdragen dat U - nu U stilaan iets ou
der gaat worden - toch nog lange jaren "bij de tijd" zult blijven.
Ik wens U Gods zegen toe in Uw werk en in Uw gezin.
Wethouder MEUS zegt:
Mijnheer de voorzitter, dames en heren leden van de raad, da
mes en heren genodigden.
Sta mij toe mijnheer de voorzitter, releverende slechts fragmenta
risch de saillante punten in mijnwethouderlijk bestaan.dat ik daar
bij toch ook nog even teruggrijp naar de daarvoor liggende periode
om op deze wijze in mijn beschouwingen te kunnen betrekken de
raadsvoorzitters die ik hier heb gekend in mijn gehele politieke
loopbaan.
Allereerst mag ik dan noemen burgemeester Van Sonsbeeck de
aristrocratische figuur met een grote welsprekendheid, van welke
welsprekendheid hij steeds gebruik wist te maken om bij voor- en
tegenstanders de indruk te wekken, dat hij gelijk had, al was dit
niet zo.
Mijn eerste schuchtere schreden plaatsende in de politieke arena
en daarbij in een vergadering de opmerking makende.dat de nieuwe
brug over de Baronielaan, die met inbegrip van de trottoirs 7 me
ter breed was geprojecteerd, toch wel erg smal was en als een trech
ter werkte - het woord bottle-neck kende wij toen nog niet - kreeg
ik van de voorzitter ten antwoord dat de technici van openbare wer
ken en het college van mening waren dat de aangegeven breedte
wel voldoende was. Dit antwoord was natuurlijk geen bewijs van zijn
rethorisch talent. Achteraf bleek dat deze smalle brug bij het op
trekken van het Duitse leger een gunstige defensieve werking had
wegens de geringe doorlaatmogelijkheid.
Als een bijzonder feit kan ik uit de ambtsperiode van burgemeester
Van Sonsbeeck noemen toen einde 1935 inde beginperiode van mijn
raadslidmaatschap de benoeming plaats had van een gemeente-secre
taris. Toen de voorzitter de uitslag van de stemming bekend maak
te, zei hij dat het "Non Sens" was. Door dit nonsens-besluit werd
