459
16 DECEMBER 1965.
verdient in ieder geval nadere beschouwing omtrent verdiensten en zwak
heden van de W.E. B. in de afgelopen vijf jaar.
Wat de W.E.B. niet is, is voldoende bekend. Het is geen supergemeen
telijk orgaan, geen intergemeentelijk bestuursorgaan, geen agglomeratie-
raad, geen organisatie van steden, maar wel een intergemeentelijk pri
vaatrechtelijk overlegmilieu, dat zich met puur publieke belangen bezighoudt,
en daarbij zal streven naar een publieke mentaliteitsbei'nvloeding. Men doet
dat met wetenschappelijke middelen en spreker mag wel zeggen, dat dit
integer en objectief gebeurt.
Daar komt ook aan de orde de groei van de gesloten naar de open ge
meenschap, van lokaal-autonoom naar grensoverschrijdend regionaal den
ken; van het zelfgenoegzaamautarkisch handelen naar overleg.
Daar gaat het over termen, die de provincie noemt "ruraal", "urbaal" en
"conurbaal", mythische woorden, waarvan de betekenis niet erg goed be
kend is en waar men dus alle kanten mee uit kan.
De vraag is echter, hoe dit alles in concrete bestuurshandelingen en
structuurplannen, óók op moeilijke punten tot overeenstemming is te
brengen. Men heeft te maken met autonoom denkende, op zelfbehoud spe
culerende gemeenten. Men kan hun dat niet kwalijk nemen en de waar
dering van de W. E. B. loopt dan ook van 0 tot 100%; er komen zelfs waar
deringen voor van minder dan 0%. Spreker wordt in zijn functie dan ook
geconfronteerd met waardering, medewerking en ook met algehele afwij -
zing.
Nu hebben de heren Broeders en Kroon gesproken over de W.E. B. als
ook over het overlegorgaan. De heer Broeders heeft het aangedurfd de
voorzitter als een soort defungerende kuikenbroeder te kwalificeren: een
kuikenbroedervoorzitter van de W. E. B.die men niet moet storen. Hij
heeft gewezen op het biologische gevaar van doodbroeien. Er is gesteld,
dat men van een kippenei geen eendenkroost kan verwachten, hij heeft de
contactraad persoonlijk als een onbevrucht ei ervaren. Dit zijn natuurlijk
heel aantrekkelijke en zelfs klassieke beelden van de kip en het ei, maar
spreker meent toch, dat het goed is zich nu verder van dit beeld te distan
tiëren en voorop te stellen, dat de voorzitter eerder moet worden verge
leken met een fiere haan te midden van 34 parelgrijze fraaie parelhoen
ders ook wordt er niet alleen maar gebroed'
Die parelhoenders hebben wel degelijk kuikens en het is gewenst bij
die, door het overlegorgaan uitgebroede kuikens, even stil te staan.
Spreker zal trachten de problemen en de resultaten zo goed mogelijk
uit elkaar te houden. Hij wijst allereerst op de bereikte eenheid van visie
inzake de industrialisatieplannen. Als men hierover vroeger sprak ging er
een storm van afweer op. Dat is voorbij. Men spreekt zowel over de taak
in deze van de "stedenrug" èn over de kunstprojecten. Die zijn er niet al
leen op papier, maar ook in uitvoering. Er zijn heel wat streekplannen tot
stand gekomen; spreker verwijst naar de Dongemond en naar Dinteloord bij
Fijnaart, waar belangrijke industrieterreinen zijn en worden aangelegd.
