700
14 NOVEMBER 1968
geschiedenisboekje kan men het jaartal van de Unie van Utrecht vin
den. Ineens is deze Unie er en het is moeilijk de mensen uit te leg
gen dat er twee lange jaren door vele Nederlanders aan gedokterd is
om dat hele kleine staatsstuk gereed te krijgen. Toen het klaar was
heeft men het twee eeuwen moeten aanhouden omdat zo men er één
zaak uittrok, de hele boel in elkaar stortte en men heeft het daarom
gelaten zoals het was. De moeilijkheden zullen het publiek veel
duidelijker zijn als het niet alleen de panklare resultaten voorgelegd
krijgt en soms daardoor het gevoel gewekt wordt dat hun onrecht is
aangedaan.
Het zou de moeilijkheden zelf moeten kunnen meemaken door de
openbaarheid van de vergaderingen van de culturele raad of de open
baarheid der adviezen. Dit laatste vindt spreker eigenlijk iets minder
prettig.
De heer KRAMER zegt dat bij de behandeling van de cultuurnota
op 18 januari 1968, de laatste zin van zijn betoog was "College, gaat
U, wat onze fractie betreft door op de ingeslagen weg".
Spreker wil de draad van zijn verhaal daarmede opnemen, nu de raad
voor de verwezenlijking van een der plannen staat, namelijk het op
richten van een gemeentelijke cultuurdienst. Zijn fractie is van me
ning dat er vlug en goed werk door burgemeester en wethouders en
de ambtelijke staf is verricht.
Hiervoor betuigt hij oprechte dank en hij meent te mogen stellen dat
van een zo ruim opgestelde dienst er weinig in Nederland te vinden
zijn. De fractie vindt het oprichten van deze een belangrijke stap
vooruit. Het beleid kan slagvaardiger worden, financieel en over
zichtelijker, het kan als coördinerend orgaan fungeren en met be
hulp van het in te stellen beleidsadviesorgaan wordt de gemeenschap
er nauwer bij betrokken.
Indien het goed is moet de cultuur door de gemeenschap worden ge
dragen.
Door middel van het beleidsadviesorgaan zal er beslist tussen de over
heid en het publiek meer begrip komen.
Spreker mist het kopje "organisatie" in het voorstel van burgemees
ter en wethouders en vindt dit enigszins versluierd terug onder het
hoofd "algemeen".
Spreker vindt het jammer dat de structuur van deze organisatie zo
weinig aandacht krijgt. Voor een goede organisatie is het van vitaal
belang om de doelstelling te kunnen verwezenlijken.
Voorlopig moet spreker dus de nota nog als uitgangspunt nemen ten
aanzien van de organisatie en dan blijft het voor hem onbevredigend
om een directeur boven directeuren te stellen. Hierbij dacht hij zich
in gezelschap te weten van de heren van Dun en van der Werff. De
laatste directeuren die hij genoemd heeft zijn de directeuren met
een toevoeging op titel, zoals dat dan heet. Dit werkt alleen maar
verwarrend. Deze topfiguur of om duidelijk te zijn de hoofddirec
teur zou spreker gaarne algemeen directeur cultuurdienst willen
noemen. De andere directeuren drukt men dan niet omlaag als men
