227
22 MEI 1969
En dan zwijgt hij nog maar van de ellende van de rekeningen, die ge
presenteerd w&rden aan mensen die zuinig geweest zijn en minder
verbruikt hebben en zij die geen verrekening hebben gekregen van het
meerdere verbruik omdat er een warboel is ontstaan, die haast onge
loofwaardig schijnt.
Hij heeft daar gewoon zitten luisteren en hij heeft alleen met verbijs
tering gedacht: "Hoe is zoiets mogelijk". Er staat daar toch een com
puter en er zijn accountants enz, enz. Hij meent, dat het allemaal
vakkundige mensen waren. Hij zegt wel respect te hebben voor de di
recteur van het energie- en waterbedrijf, die op een zekere openbare
vergadering betreffende de wijkverwarming aanwezig was en die ge
probeerd heeft enige moeilijkheden en misverstanden uit te leggen,
maar er ook niet helemaal is uitgekomen. Men krijgt natuurlijk op
zo'n avond allerlei op- en aanmerkingen van mensen die futuliteiten
aanvoeren, maar waar het hier om gaat is, dat er aan de verwarmings
techniek van die huizen met centrale verwarming iets hapert. Het is
niet in orde en - om een heel verhaal over te slaan - zou men alles
kunnen afkoppelen. Dat kost de gemeente natuurlijk een heleboel
geld. Men zou in die huizen een gasunit kunnen plaatsen en die men
sen een voorstel kunnen doen tot het terugbetalen van die gasunit.
Maar de allereerste mogelijkheid zou zijn en dat is wel het meest
redelijk, die buizen er uit. Op sommige plaatsen waar die buizen in
de grond liggen, kan men er s winters de sneeuw zien smelten, ja
men zou er zelfs eieren kunnen koken. Als die buizen nu zouden wor
den afgebroken, dan komt men toch ééns uit de ellende. Dan zou men
buizen kunnen leggen met de grootste diameter en met dubbele iso
latie, dat natuurlijk veel geld zal kosten, maar dit is de énige uitweg.
Spreker is er persoonlijk van overtuigd, zonder deskundige te zijn, dat
er dan heel wat minder of praktisch geen klachten zullen ontstaan.
Alleen blijft men dan nog zitten met de huidige financiële crisis, waar
hij niet over begint, omdat hij geen accountant is. Maar het zou ook
voor een accountant, een deskundige op dat gebied, bijzonder moei
lijk zijn om er uit te komen, omdat de warboel zo groot is geworden,
dat hij nu blij is, dat men hem niet gestemd heeft voor de commissie
van het energie- en waterbedrijf. Hij weet, dat hij mede verantwoor
delijk is geweest, maar hij vindt, dat als de heer van Loon bekend
heeft, dat de gemeente schuld heeft, dat de gemeente dan ook schuld
moet erkennen en de zaak in orde moet brengen. En dan moet het niet
gaan over de ruggen van de enkelingen. Hij vindt het bijzonder jam
mer, dat enkele mensen wekenlang zijn afgesloten geweest. Hij heeft
het college niet willen schrijven, maar hij was het van plan geweest,
maar hij heeft het maar niet gedaan. Hij is blij, fiat hij vandaag hoort,
dat de mensen weer aangesloten zijn, blij voor dé mensen, want het
is bepaald geen lolletje om afgesloten te zijn van gas, water en elec-
tra. Men kan dan wel hard roepen in een vergadering: "Ik ben kampe
ren gewend", maar spreker heeft toch het idee, dat die mensen een
lijdensweg achter de rug hebben. Spreker zegt niet te ver te willen
ingaan op diverse kleine punten, maar hij ziet, dat men de zaak wil
splitsen. Men wil ze splitsen in een Upelaargeval en een Wisselaarge-
val en hij gelooft niet dat daj; juist is. Het is een politiek van verdeel
en heers en dat is vroeger wel gemakkelijk gegaan, maar die wordt
vandaag de dag gauw doorzien, zij het dan misschien door "enkelin
gen".
