340
17 JULI 1969.
voon- zonder dat deze gemeenten geannexeerd worden,
de
mt De heer van der Zwan heeft gezegd dat grenswijzigingen actueel zijn.
Het hangt er natuurlijk helemaal vanaf wat men met grenswijzigingen
bedoelt.
er- Ook in het verleden zijn soortgelijke problemen als waar vanavond over
de gesproken wordt aan de orde geweest. Spreker wil hierbij wijzen op
twee voorbeelden die hijzelf van nabij gezien heeft. Dat was de poging
ran van Den Haag om Voorburg te annexeren en later ook van Leiden om
Oegstgeest te annexeren.
ge- In deze gemeenten had men soortgelijke argumenten. Als men Den
illemaal Haag en Voorburg bekijkt dan ziet men dat de stad daar als het ware
kun- zo in het dorp overvloeit. Hetzelfde ziet men bij Leiden en Oegstgeest.
Ook daar werd als argument aangevoerd dat de kernen van Voorburg en
Oegstgeest dicht bij het centrum van Den Haag en Leiden lagen. Ook
iin- daar waren de kleinere gemeenten afhankelijk van de grote gemeenten.
Jen Er is tegen de voorgestelde annexaties een geweldige oppositie gekomen
;rking en deze annexaties zijn dan ook niet doorgegaan. Maar nu ziet men
is. het merkwaardige verschijnsel dat op het territoir van Voorburg en Oegst-
noet geest geweldig veel gebouwd is door Den Haag en door Leiden, hetgeen
n nieuwe impulsen geeft aan die dorpen, die eerst een dorpskarakter hadden,
en en nu als het ware iets nieuws, iets stads hebben gekregen, maar toch met
e ko- behoud en dat is nu juist het belangrijke, van hun eigen karakter. Dat
vindt spreker een belangrijk punt. Op het ogenblik is het zo dat men
helemaal geen grenzen meer ziet, hoewel deze er toch zijn. Toch is
ir nu er een verschil. Een Voorburgenaar is geen Hagenaar en een Oegstgeester
ant is geen Leidenaar.
ge-
iar Spreker zegt vervolgens in het verzoekschrift aan gedeputeerde staten
iet gelezen te hebben dat Prinsenbeek kennelijk op een gegeven moment
vorden. gezegd heeft, moeten we nu de Haagse Beemden afstaan in ruil voor
is- de Rith en Effen.
Spreker vindt het jammer dat Prinsenbeek dat gezegd heeft, want naar
ge zijn smaak hadden ze beter kunnen zeggen - misschien zouden ze dat
nog kunnen doen - dat ze dat gebied best in hun territoir wilden opne
men. Spreker veronderstelt - hij weet het uiteraard niet zeker - dat
iden, Prinsenbeek in deze ruiling heeft toegestemd om aan een dreigende an
nexatie te ontkomen.
te Hij zou willen zeggen dat Prinsenbeek en uiteraard ook Teteringen,
sn op voorbeeld van elders, zouden kunnen voorstellen dat Breda rustig op
zou hun territoir kan bouwen, maar met behoud van hun eigen zelfstandigheid.
eda Verder is er nog een belangrijk punt in de hele materie. Breda zal,
even- ook al zou het tot annexatie overgaan, nooit een grote stad worden in
oter de zin van Amsterdam, Den Haag en Rotterdam,
uit- Omdat in de kleinere gemeenten rondom Breda maar betrekkelijk ge
bouwd mag worden - want daar moeten de grensstroken bewaard blij
ven, daar kan synchronisatie optreden, - kan men daar nooit de grote
t "inflow" die voor de volgende tientallen jaren voor de stadsagglomera-
ïrri- tie Breda voorzien is, in de stad Breda opvangen. Zelfs binnen de nieuwe
;n,
