27 NOVEMBER 1969. 812 er ongeveer 300. Naast het feit dat er lege woningen moeten zijn waarheen de mensen kunnen verhuizen, moet ook de bereidheid om door te stromen aanwezig zijn. Die bereidheid zou kunnen ontstaan door de bedragen die eventueel beschikbaar gesteld kunnen worden. Bestaat die bereidheid niet, dan zou het nodig kunnen zijn ook hier een soort sanctie toe te passen, bijvoorbeeld huuropzegging. De gemeente is bevoegd tot het opzeggen van de huur, maar dan moet de rechter be palen of de gemeente terecht tot huuropzegging is overgegaan en het is op het ogenblik helemaal niet bekend welke beslissingen de rechter zou kunnen nemen. Stel dat wij 300 woningen zouden kunnen vrijma ken door overleg en huuropzeggen, dan zou dit samen met de 300 goedkope woningen die vanzelf vrijkomen door overlijden, door ver huizing buiten de gemeente, door het kopen van een eigen woning, enz.een soelaas bieden van 600 woningen per jaar. Ik heb eens uit gerekend wat een dergelijke regeling zou kosten. De minister heeft daarvoor enkele richtlijnen gegeven. Deze heeft gesteld dat het rijk 80°]o van de kosten van de gemeenten vergoedt, tot een maximum van 1000, -- per geval. Dit zou neerkomen op een bedrag van 750. 000, -- per jaar, waarvan 150. 000, -- voor rekening van de gemeente zou komen. Wij zullen dus ook middelen moeten vinden om dit bedrag te betalen. Dit alles neemt niet weg dat ik van mening ben dat wij, gezien het trieste van de zaak, toch moeten overwegen of wij een regeling kunnen vinden om de doorstroming te bevorderen. Verder zullen wij voor de oplossing van deze problemen de landelijke ontwikkeling moe ten afwachten. De minister heeft ook huursuppleties in het vooruitzicht gesteld. De heer Woestenberg heeft eergisteravond gesproken over een raar toewijzingsbeleid. Er zouden mensen zijn die na drie jaar nog niet zijn geholpen. Er zijn inderdaad gevallen die al jarenlang op de lijst staan en nog niet zijn geholpen, nog niet konden worden geholpen. Ik wil dit probleem toch echt wel kwantificeren. Het toewijzingsbeleid omvat ongeveer 300 woningen per jaar. Daarvan zijn er dit jaar 110 gebruikt om vonnisgevallen te helpen, 150 om krotten op te ruimen, 30 voor hulp aan urgente medische gevallen, 30 voor hulp aan urgente sociale gevallen, terwijl er vijf zijn toegewezen aan buitenlandse werknemers. Als ik deze getallen overzie begrijp ik niet goed waar het rare in zou moeten zitten. Ik heb er veel mee te maken en ik weet dat er heel veel factoren worden afgewogen. Er wordt gemeten en ge past en er wordt zeer serieus geprobeerd problemen op te lossen en uit eindelijk weer iemand te helpen. De heer Melzer heeft gesproken over de omstandigheden waaronder buitenlandse gastarbeiders in Breda leven. Uit het onlangs verschenen rapport over de huisvesting van buitenlandse arbeiders blijkt duidelijk dat er geen enkel probleem is als de bedrijven zorgen voor huisvesting van hun buitenlandse werknemers. Die problemen ontstaan pas als die buitenlandse gastarbeiders ontslag nemen en van werkkring veranderen en de nieuwe werkgever niet vraagt naar de huisvesting. Deze mensen komen dan meestal in die individuele pensions en daarbij rijst het

Raadsnotulen en jaarverslagen

Breda - Notulen van de gemeenteraad | 1969 | | pagina 812