13 AUGUSTUS 1970.
646.
het verschil is tussen de opstelling van het college en van de heer
Von Schmid. Juist omdat wij niet deskundig zijn conformeren wij ons
aan de adviezen van deskundigen, terwijl de heer Von Schmid in af
wijking daarvan eigen deskundigen wil.
Op zijn opmerking over het onjuiste gebruik van een opslagplaats
ben ik in eerste instantie al ingegaan. Men kan zich in dit verband
afvragen in hoeverre en met welke frequentie er controle moet worden
uitgeoefend op alle hinderwetvergunningen die in Breda zijn afgege
ven. Dat is natuurlijk ook een kwestie van personeelsbezetting en ver
der is het de vraag of het lonend is in de zin van de veiligheid voor
de betrokkenen. In dit verband is medewerking van de omwonenden
beslist welkom. Wanneer men merkt dat er iets niet in orde is en men
schrijft daarover aan de betrokken instanties, kan men er van verze
kerd zijn dat daar echt aandacht aan wordt geschonken.
Met betrekking tot de risico's die men mag lopen vraagt de heer
Von Schmid zich af of de vergelijking met de verkeersregels, hoe aar
dig ook, wel helemaal opgaat. Mijns inziens gaat die vergelijking
zeker op. Wanneer wij goede wegen maken en daarvoor verkeersregels
instellen, mogen wij aannemen dat de gebruikers van die wegen dit ook
zullen doen volgens de regels die daarvoor zijn gesteld. In het geval
van de hinderwetvergunning is er een analoge situatie. Wij geven een
hinderwetvergunning af met voorschriften, waarmee de risico's binnen
de grens zijn gebracht die men mag lopen als iedereen zich eraan
houdt.
Dat er brand is geweest is inderdaad waar. Het is jammer dat de
oorzaak daarvan niet is achterhaald, maar ik kan er echt niets aan
doen. Ik ben wel met de heer Von Schmid eens dat dit de angstpsycho
se misschien heeft bevorderd. Wij moeten ons steeds blijven afvragen
wat er in het kader van de milieuhygiëne mag gebeuren, maar dat is
begrensd binnen een wettelijk stramien en daar moet dus iets aan ver
anderen. Hij meent dat de onzekerheid door dit debat niet is wegge
nomen. Ik weet het niet, in ieder geval heb ik getracht duidelijk te
maken hoe de wettelijke structuur is en tot welke instanties men zich
kan wenden als men zich bedreigd voelt.
Wat de vraag van de heer Spanjer betreft heb ik er helemaal geen
bezwaar tegen de voorwaarden voor de lozing nog eens op te zoeken.
Verder onderschrijf ik de opmerking van de heer Woestenberg dat de
angst misschien door voorlichting kan worden weggenomen, misschien
kunnen wij daar iets aan doen. Over de stankhinder meen ik in eerste
instantie al het mijne te hebben gezegd.
Tenslotte heeft de heer Woestenberg nog gezegd dat het interes
sant zou zijn te weten hoe de raad stemt, omdat er in verschillende
fracties mensen waren die aanvankelijk nogal wat bezwaren hadden.
Dit is een voorstel van orde, waarover u, mijnheer de voorzitter, ui
teraard zult moeten beslissen. Ik wil daarbij echter wel opmerken dat
men niet stemt over het verlenen van de hinderwetvergunning, alleen
over het antwoord aan de adressanten.
De VOORZITTER: Daar waren wij inmiddels achter. U hebt het
slot van het preadvies gezien en ik adviseer u in te stemmen met het
