998
16 AUGUSTUS 1971
Mensen die zich niet betrokken voelen bij het gebeuren
en daarom niet in Oelaat schrijven, terwijl iedereen er toch
in mag schrijven, werden "duf" genoemd. Het gaat mij toch
wel te ver om 99, /o van de Bredase burgerij duf te verkla
ren.
Verder wordt gesteld dat een prijsverhoging niet zou
helpen, omdat de landelijke ontwikkeling aangetoond heeft
dat het lezersbestand daardoor terugloopt. Ik ben van mening
dat dit juist is, maar dan uitdrukkelijk bedoeld voor andere
bladen, waarvan de economisch-zwakkeren afvallen. Ik ge
loof dat dit hier niet geval zou zijn.
Gesteld is voorts dat maar eens aan de burgers gevraagd
moet worden wat zij van het Turfschip vinden. Hoewel ik dit
niet zou willen voorstellen zou bij een enquête over Oelaat
in ieder geval blijken dat 90°]o 95 er nooit van gehoord
heeft, of het blad nooit gelezen heeft. Dat zou een betrek
kelijk vernietigende uitspraak zijn.
Allerlei organisaties en instellingen geven informatie,
welke informatie door middel van de subsidie mede door de
overheid wordt gesubsidieerd. Dat is iets heel anders. Elke
instelling heeft een functie en is een onderdeel van die sa
menleving. Zij moet in een communicatief verband staan
met degenen die op de functie betrekking hebben. Een voor
lichtingsmethodiek zoals die in "Na 65" wordt toegepast
ligt binnen het kader van de functie van de organen die met
dat werk belast zijn. Dat is iets heel anders dan hetgeen
waarover wij nu praten.
De heer KRAMER: Vanuit mijn angstcomplex wil ik er
nadrukkelijk op wijzen dat wat ik namens mijn fractie verteld
heb oprecht gemeend is. Ik zou kunnen bewijzen dat die
angst niet zo erg sterk is, maar ik voel niets voor zelfver
heerlijking en zal dat daarom niet doen.
Uit het betoog van de heer Severens komt alleen maar
angst naar voren. Als regel is hij buiten de orde. Hij sprak
over sleutels. Ik wil hem zeggen dat er over sleutels in de
ze gemeenschap nogal eens complicaties zijn ontstaan. Hij
mag zelf uitzoeken welke. Ik heb er overigens begrip voor
dat er mensen zijn die niet ophouden tegen de stroom op te
roeien. Op een gegeven moment moet hen de hand toege
stoken worden, opdat zij niet verdrinken. Onze fractie past
er echter voor mee te werken aan een nerveus wild-west-be-
leid. Dat is de kern van onze houding en dat heeft niets met
angst te maken. Dat is realiteit.
Ik zou nog iets aan het adres van wethouder Mans wil
len zeggen, naar aanleiding van zijn verdediging en zijn ver
klaring vooraf. Ik wil hem vergelijken met een standwerker
op de markt, maar wel een moedige. Hij tracht zijn product
aan de man te brengen, zonder erin te geloven. Volgende
week zal hij namelijk niet op de markt terugkomen, dan zal
hij ergens anders zijn.
Als hij wel zou terugkomen zouden de mensen niets
kopen, maar geamuseerd toekijken wie er in zou trappen.
Ik zeg dit omdat de heer Mans zelf in zijn verklaring
gesteld heeft dat de afstand tussen bestuur en burgerij te
groot is.
