349
18 FEBRUARI 1971.
op het betoog van de heer Van Loon van de toeleverende bedrijven
en middenstanders. Het zou immers al te dol zijn als deze mensen,
die zich direct of indirect mede inzetten of mede een rol spelen in
de maatschappelijke ontwikkeling van onze regio, door de maatschap
pij als het ware tot versterven zouden worden gedoemd.
Mevrouw VAN NES-BRANDS: In eerste instantie is er op gewe
zen dat in de pers uitvoerig is ingegaan op het wanbeheer op Bou-
vigne. In de pers wordt ook om begrijpelijke redenen een relatie
verondersteld tussen de samenstelling van de raad en het debacle
op Bouvigne. Door de onvoldoende informatie kwam de onkreukbaar
heid van de raad in discussie in de stad en zal deze ook in de toe
komst in discussie komen. Dit ter motivering van de laatste alinea
van onze motie, waarin wij de integriteit van raad en college ter
discussie stellen en daarnaar een onderzoek verlangen.
De heer KROON: ik moet zeggen dat ik heel erg blij ben met
het zeer uitvoerige antwoord van wethouder Broeders namens het col
lege. De wethouder is ingegaan op de hele problematiek zoals die
daar ligt. Van meet af aan heeft hij geschetst hoe de situatie zich
zo heeft kunnen ontwikkelen, door de zeer moeilijk verweven juridische
en financiële problemen en de tactische aspecten van de manier waarop
in bepaalde onderhandelingsfasen moest worden opgetreden.
Uit het betoog van wethouder Broeders is mijns inziens duidelijk
naar voren gekomen dat de enige relatie die het gemeentebestuur heeft
met Bouvigne is de kwestie van de erfpacht, de huurcontracten enz.,
zoals ook duidelijk is gezegd door de heer Van der Werff. Bovendien
is uit de besprekingen die de laatste jaren hebben plaatsgevonden
wel gebleken dat het college alles heeft gedaan wat mogelijk is
om te trachten het vormingswerk en al hetgeen daar gebeurde voort
gang te doen vinden. Men heeft gesproken over een garantielening
van 1, 5 miljoen voor de verbouwing, men heeft gesproken over
andere leningen, men heeft gesproken over het omzetten van het
huurcontract in een erfpachtcontract, enz., maar men is daarbij
steeds gestuit op de moeilijkheid dat de Pius X-stichting en de beide
andere stichtingen het eigenlijk niet goed met elkaar eens konden
worden. De bereidheid van de zijde van het college is echter dus
danig geweest dat men heeft getracht het werk op alle mogelijke
manieren te bevorderen en voort te zetten en te komen tot een
betere en gezondere financiële basis. Dat heeft de wethouder namelijk
duidelijk gezegd. Het verlenen van een garantie voor bepaalde lenin
gen is niet doorgegaan, omdat men niet kon voldoen aan het verzoek
om nadere inlichtingen omtrent de financiële achtergrond van de di
verse stichtingen.
Duidelijk is verder naar voren gekomen, zoals ook door me
juffrouw Paulussen in haar motie wordt gevraagd, de financiële con
sequenties voor de gemeente, die door ae wethouder met name zijn
genoemd, evenals door de heer Van der Werff, zodat ik ze nu niet
zal herhalen.
In de tweede alinea van de motie van mejuffrouw Paulussen
wordt gevraagd een onderzoek te doen instellen naar de oorzaak
dat de integriteit van de raad en het college in discussie konden
komen en nu begrijp ik wat de heer Van Os in eerste instantie
heeft gezegd over de relatie met de raad en de onkreukbaarheid,
want aat komt in feite op hetzelfde neer. Ook ik heb geen behoefte
