801
17 JUNI 1971
Dat lijkt mij de verstandigste weg.
De heer VAN CAULIL: De mogelijkheid in beroep te gaan is al
tijd aanwezig. Ik meen echter duidelijk gemaakt te hebben dat het hier
een gevoelskwestie betreft. Voordat deze mensen in beroep gaan moet
het bordje "onbewoonbaar verklaard" op de woning bevestigd worden.
Meestal is het andersom, moeilijkheden bestaan meestal in de
bovenwoning, en die is goed. Als het mogelijk is deze mensen terwille
te zijn moeten wij - dat wil ik met klem verzoeken - hen twee of drie
maanden de gelegenheid geven. Wij hebben al een tekort aan wonin
gen.
Het is mogelijk dat zij de kosten lager schatten, dat kan samen
hangen met hun leeftijd. Laten wij hen echter een kans geven. Als men
dan over die tijd tot de overtuiging komt dat het pand niet op instorten
staat, dan is er eigenlijk nog niets gebeurd. Ik geloof dat wij een beet
je soepel moeten zijn en dat wij hen de kans moeten bieden hun aan
bod waar te maken.
De heer FROGER: Is het niet mogelijk deze twee maanden respijt
te geven, opdat zij kunnen bewijzen dat er wordt gerestaureerd?
Wethouder VAN DUN: Er is een misverstand tussen de heer Van
Caulil en mij. Als deze mensen in beroep gaan komt er namelijk geen
bordje "onbewoonbaar verklaard" op de deur. Die emotionele kwestie
is dus ondervangen.
De heren Froger en Van Caulil hebben gevraagd deze mensen nog
enig respijt te geven. Ik heb echter geen enkele illusie dat dit iets zal
helpen. Er zijn namelijk al gesprekken gevoerd met de bewoners en
men heeft de indruk dat de zaak daar voor een luttele som gelds in het
reine gebracht kan worden. Dat is een levensgroot meningsverschil. Ik
kan mij niet voorstellen dat de twee maanden van de heer Froger of
de drie maanden die de heer Van Caulil voorstelt het zicht op de situ
atie kunnen doen wijzigen. Ik wil persisteren bij dit voorstel, vanuit
mijn verantwoordelijkheid wil ik het aan de raad aanbieden.
Hierna wordt het voorstel van burgemeester en wethouders in
stemming gebracht en met 15 tegen 12 stemmen verworpen.
TEGEN stemmen de heren Gielen, Mensen en Barij, mevrouw
Willems-Van Doorn, de heren Van Duijl, America en Van Os, me
vrouw Van Rooij-Van den Heuvel, de heren Van Caulil, Crul en Fro
ger, mejuffrouw Paulussen, de heren Severens en Von Schmid en me
vrouw Van Nes-Brands.
VOOR stemmen de heren Kramer, Van Banning, Broeders, Van
Loon, Van Graafeiland, Sandberg, Kroon, Van Dun, De Raaff, Span-
jer, Geene en Van Merkom.
De VOORZITTER: Misschien hebben wij te optimistisch het ge
hele voorstel aan de orde gesteld, want er zijn meer onbewoonbaarver
klaringen in begrepen.
De heer FROGER: In dezelfde situatie?
De VOORZITTER: Er is slechts gesproken over één situatie. Voor
