1327
23 NOVEMBER 1972
Onze investeringsmogelijkheden zijn beperkt. Daarom hebben
wij getracht mogelijkheden te openen om noodaccommodaties te
realiseren in de wijken Tuinzicht, Brabantpark en Wisselaar. Met de
stichtingsbesturen in Wisselaar is overleg gaande. Het standpunt van
Wisselaar is bekend; zij heeft geen behoefte aan een noodaccommo-
datie voor een gemeenschapshuis, zij wenst een permanente accom
modatie. Vooralsnog ben ik van mening dat het, gezien de financiële
pijn die wij lijden, toch beter is een noodaccommodatie te reali
seren. Het gesprek daarover is nog steeds gaande.
Er zijn opmerkingen gemaakt over kosteloze sportbeoefening.
Ik geloof dat men mij wat dat betreft verkeerd verstaan heeft.
Ik heb gezegd dat het niet juist is de gelegenheid te scheppen om
kosteloos sport te beoefenen. Als men ei méér mensen bij wil be
trekken, staan er andere mogelijkheden open, bijv. via subsidië
ring.
De heer van Os heeft gewezen op de mogelijkheden die het
Nederlands Wetenschappelijk Instituut voor Toerisme en Recreatie
biedt. Met dat instituut hebben wij al eens gepraat. Hierbij speelt
niét in de eerste piaats het gebrek aan mankracht een rol, maar de
problematiek die vanuit het bestuurlijk-organisatorische aangedragen
wordt.
De heer van Dun zal iets zeggen over de brandpreventie in het
pand Viandenlaan 3.
Sprekend over de ruimte-biedende gelegenheden heeft de heer
van Duijl zich afgevraagd of het niet mogelijk zou zijn een klein
team te formeren, van waaruit advies kan worden gegeven aan de
stichtingsbesturen die proberen via. alle mogelijke vormen van finan
ciering accommodaties te realiseren. Aan dat kleine team heb ik
niet zoveel behoefte. Wij adviseren de stichtingsbesturen die pro
beren een accommodatie te realiseren rechtstreeks vanuit de dienst
voor jeugd en sport. De afgelopen week heb ik nog een gesprek
gehad met de heer Knapen, die zich daarmee voornamelijk belast,
en met het stichtingsbestuur in Heusdenhout, dat met een plan was
gekomen. Adviseren gebeurt dus al.
Ik kan mij voorstellen dat er vanuit de raad wat gesputterd
wordt tegen de tarief verhoging die door het college wordt voor
gesteld voor het Ei. In 1969 heeft het college de raad voorgesteld
een tariefverhoging toe te passen in verband met de gestegen prijzen
en kosten. De raad heeft dat voorstel toen afgewezen met de moti
vering dat het Ei niet aan de eisen zou voldoen. In 1971 zijn de
tarieven door de raad wél met 10% verhoogd; sinds 1965 was dat
eigenlijk de eerste aanpassing van de tarieven. Niet ontkend kan
worden dat de kostenstijgingen ook hebben doorgeweikt ten aanzien
van het bad het Ei. Het lijkt mij dat een, zij het voorzichtige,
aanpassing van de tarieven aan het gestegen kostenpeil dringend
nodig is. Als wij er nü niet voor zotgen enigszins bij te blijven,
zal er straks bij een ander bad, gerestaureerd dan wel nieuw, een
enorm gat ontstaan.
Ten slotte rest mij nog één onderwerp. Van verschillende kan
ten is gevraagd of er nog N. A. C.- nieuws is. In de raadsvergadering
van december zal een uitgewerkt voorstel aan de orde komen over de
subsidiëring van N.A.C. Het college is van oordeel dat een jaar
lijks subsidie aan N.A.C. noodzakelijk is, uitgaande van de recrea
tieve functie die de voetbalclub N.A.C. vervult, óók voor de na
buurgemeenten. Het tekort van N.A.C., zoals dat blijkt uit haar
