17 AUGUSTUS 1972
854
duidelijk zijn -- een groot verschil tussen de aanvankelijke begroting
en de begroting die thans voor ons ligt -- dat men noodzakelijkerwijs
zal moeten nagaan in de regio welke ambtelijke en bestuurlijke krachten
er zijn om dit werk te kunnen doen. Juist dat personeelsvraagstuk moet
nog eens worden bekeken. Er moet zeket niet gewerkt worden met insti
tuten en er moet geen werk worden aangetrokken dat elders in de regio
zai kunnen plaatsvinden. Dat is de bedoeling die uit deze begroting
spreekt. Mijns inziens voldoet deze begroting aan redelijke eisen. De
regio wordt de mogelijkheid gegeven in 1973 nuttig werk te doen.
Mevrouw VAN NES-BRANDS: Ik wil alleen een kleine correctie
aanbrengen. Ik heb het "grenzeloos denken" niet alleen in verband
met de gewestelijke problemen aangehaald, maar ik ben van mening
dat men ook in regionaal verband buiten de grenzen moet kunnen den
ken en handelen. Mijn opmerking sloeg dus niet specifiek op het ge
west.
In verband met de brandweer hebben wij te maken met een
"gehakketak" over en weer. Er zijn misschien nog wel andere voor
beelden.
Vanuit het oogpunt van Breda bezien zou een enigszins bredere
kijk op de zaken nuttig zijn.
De heer AMERICA: De voorzitter heeft gezegd dat wij, wanneer
wij in het kleine niet kunnen samenwerken, dit zeker niet kunnen
wanneer het grote dingen betreft. Ik heb dit niet begrepen, misschien
doordat het mij aan logica ontbreekt. Toen de voorzitter dit ging ver
duidelijken aan de hand van een voorbeeld, begreep ik het helemaal
niet meer. De voorzitter noemt de brandweer, In de kleine plaatsen
heeft de brandweer een duidelijke sociaal-culturele functie. Zoals er
vroeger een geitenfokvereniging was, is er nu een brandweer die wel
eens een brand blust, maar waarbinnen heel duidelijk ook een onder
linge sociale band bestaat. Men viert samen feest, gaat samen uit,
maakt samen de pot leeg etcetera. Het is heel goed mogelijk dat men
zich in verband met deze functie van de brandweer, waarbij de be
volking zich heel concreet betrokken voelt, veel meer aangesproken
voelt wanneer wij deze brandweer in een groot orgaan gaan onder
brengen, --en wanneer wij dus eigenlijk die vrijwillige functie, die
gezien wordt als een soort buurtfunctie, gaan afnemen -- dan wanneer
wij zouden spreken over bijvoorbeeld de tweede nationale luchthaven.
In dat geval is naar mijn mening de betrokkenheid van de bevolking
veel geringer. Om die reden verschil ik met de voorzitter van mening.
Het zou naar mijn mening mogelijk zijn grote projecten veel gemakke
lijker af te handelen, omdat iedereen inziet dat daarover niet gesproken
kan worden. Ook hier in de gemeenteraad zijn voldoende voorbeelden
te vinden van het feit dat men aan miljoenenzaks n veel minder woor
den vuil maakt dan aan bijvoorbeeld een subsidie aan Oelaat, waarover
wij uren kunnen praten en waarover wij veel minder eensgezind zijn. Ik
zie eenvoudig de logica van de opmerking van de voorzitter niet in,
terwijl dit naar mijn mening toch één van de fundamentele opmer
kingen is. De voorzitter zegt: "Wanneer men het kleine niet kan, kan
men het grote zeker niet". Misschien zouden juist de grote dingen eerst
moeten gebeuren, zodat daardoor vertrouwen wordt gewonnen, waarna
ook de kleine dingen kunnen worden afgehandeld.