286
15 MAART 1973.
voeten gebonden bij de uitoefening van zijn bedrijf en expansiemoge
lijkheden zijn uitgesloten. Het particulier initiatief, een zeldzaam ge
geven in deze tijd, wordt ernstig belemmerd.
In het stuk wordt op geen enkele wijze over de financiële conse
quenties gesproken. In artikel 1, betreffende de telefooncentrale, wordt
gesteld dat deze is voor de gezamenlijke rekening van de aangesloten
vergunninghouders. Wellicht is het u bekend dat het opzetten van een
dergelijke centrale in Eindhoven 185.000, -- bedroeg, met een le
vensduur van zeven maanden.' Het opzetten van een centrale in de ge
meente Rotterdam kostte 1 miljoen. De telefooncentrale in Den Haag
kost wekelijks een bedrag van f. 60, -- per wagen, terwijl voor het in
standhouden van die centrale de gemeentelijke overheid jaarlijks
118. 000, -- bij moet passen. Projecteert u deze cijfers op de gemeen
te Breda, dan is het duidelijk dat een en ander een financiële aderlating
betekent voor de ondernemers, kostenverhogend gaat werken en mogelijk
financiële consequenties zal hebben voor de gemeente.
Van werknemerszijde is 66fy content met de huidige regeling. Zij
zien de noodzaak niet in van een zo ingrijpende wijziging in hun werk.
Het al of niet georganiseerd-zijn is niet het criterium. De werknemers
die niet georganiseerd zijn, zijn óók gerechtigd hun mening kenbaar te
maken. Bovendien bestaat de vrees voor werkloosheid, met alle gevol
gen van dien. Immers, een gecentraliseerd personenvervoer in Breda
biedt aan bedrijven uit de randgemeenten de mogelijkheid van een gun
stige concurrentiepositie. Zij zullen ongetwijfeld meer service en per
soonlijke inzet bieden dan die welke gegeven zullen worden bij een ge
centraliseerd personenvervoer. Voeg hierbij nog de uitlatingen van de
begrafenisondernemers en in mindere mate die van de ziekenfondsen
die, gezien het antwoord van wethouder Van Dun op de interpellatie van
de heer Quadekker op 16 november 1.1.het op prijs stellen rechtstreeks
zaken te doen met de huurautobedrijven. Het gevaar van afvloeiing van
het personenvervoer naar elders is niet denkbeeldig, hetgeen kan beteke
nen: minder vervoer, overtollig personeel, en eventueel ontslagen.
Graag wil ik nog enkele vragen stellen over dit voorstel. Op pagina
3 lees ik: "De brief wekt de indruk, dat ook de chauffeurs achter de in
houd staan, terwijl bij navraag is gebleken, dat in de vergadering, waar
in de brief werd ondertekend, geen enkele chauffeur aanwezig was". En
verder: "De bezwaren, die men stelt te hebben, worden niet nader ge
motiveerd. Wij zijn dan ook van mening, dat wij op dit schrijven niet
nader behoeven in te gaan". Naar ónze mening zou er juist Mie reden
zijn geweest voor nader overleg. Kan het college ons mededelen op
grond waarvan dit nader overleg niét is gezocht?
Waarom wordt in hoofdstuk I niet omschreven wat een vergunning
houder is? Zo lang niet is omschreven wat onder een vergunninghouder
wordt verstaan, welke betekenis moet dan worden toegekend aan het ge
stelde in artikel 12, lid 1: "de vergunninghouder persoonlijk"?
In artikel 3, lid 1, wordt vastgesteld od welke wiize het taxiver
voer kenbaar moet zijn. Artikel 3, lid 2, geeft aan dat het college on
der meer van dit artikel ontheffing kan verlenen. Is het college bereid
toe te zeggen dat het ontheffing zal verlenen voor onder meer auto's
die gebruikt worden voor trouwpartijen, begrafenissen, enz.
Aan wie is de chef van de telefooncentrale verantwoording schul
dig? Zijn dat alle ondernemingen in Breda?
Welke betekenis kan of moet worden gehecht aan de absolute eis
dat een verzoek tot uitbreiding van het aantal taxi's moet worden on
dersteund door de telefooncentrale? Een ondergeschikt orgaan steunt of
wijst af een verzoek van één der werkgevers.'
