192
28 FEBRUARI 1974
niging van deze voor sommigen hoog gestegen nood. Wij hopen
van harte dat het gemeentebestuur in staat zal zijn tezamen met
de inwoners -- dat is de hoofdzaak -- oplossingen te vinden voor
jonge gezinnen, die bijvoorbeeld naar eengezinswoningen zouden
kunnen verhuizen. Het is logisch dat daarbij op het ogenblik het
criterium van twee kinderen wordt gehanteerd, want men moet
ergens beginnen. Gezien de mogelijkheden zal langzamerhand
een situatie ontstaan waarbij zelfs jonge echtparen die naar men
mag verwachten in de niet al te verre toekomst kinderen zullen
krijgen -- dat is meestal te verwachten in dergelijke gevallen --
niet in flats zullen worden gehuisvest.
Wij onderschrijven de maatregelen ter doorbreking van de mono
tonie van de wijk en ter activering van sport, spel en recreatie,
onder andere door multidisciplinair gebruik van de accommodaties.
Ten aanzien van het laatste aspect onderschrijf ik de opmerkingen
van de heer Crul, ik moge het college eraan herinneren dat er in
dezen nog een toezegging van wethouder Mans ligt die langzamer
hand bijna twee jaar oud is. Deze toezegging is keurig vastgelegd
in de map "nog niet afgedane toezeggingen", maar er is sinds
dien niets meer mee gebeurd en ik meen dat het na twee jaar
wel eens tijd wordt dat deze toezegging verhuist naar de map
"afgedane toezeggingen". Ook de bevordering van de professionele
ondersteuning onderschrijven wij van harte.
Mijns inziens heeft het weinig zin de uitwerking op blz. 59 en
volgende van de nota puntsgewijs te behandelen. Wel willen wij
er nog op wijzen dat het plaatsen van sculpturen wel aardig is
als stelling in een nota maar als bijdrage tot de oplossing van de
feitelijke problematiek wat ons betreft in de ijskast mag worden
gezet, aangezien er adequatere investeringen ter oplossing van de
moeilijkheden zijn te bedenken.
Terecht richten de opstellers van de nota Hoge Vucht zich op
de gehele wijk, maar desondanks zijn wij van mening dat de
Wisselaar er enigszins mager is afgekomen, vooral omdat zich
juist daar de grootste problemen hebben gemanifesteerd en nog
steeds manifesteren. Natuurlijk kan een dergelijk deel van een
wijk niet los van het geheel worden gezien, doch wij hopen dat
dit deel in de eerste plaats in aanmerking mag komen voor verwe
zenlijking van de aanbevelingen.
Ten aanzien van de sterke voorkeur voor een wijkgezondheids
centrum willen wij een enigszins relativerend geluid laten horen.
De ervaringen elders zijn met alle even positief. Een gezondheids
centrum bestaat vaak uit een groep van acht d tien artsen met
een laboratorium, een fysiotherapeut, kraamzorg, wijkverpleging,
kortom: de volledige medische verzorging en alles wat daarmee
samenhangt. Alle bezoekers worden in één gemeenschappelijke
wachtruimte ondergebracht en vaak te woord gestaan door de arts
die op dat ogenblik dienst heeft. Dat is natuurlijk modern, func
tioneel en efficiënt, waarvan wij grote voorstanders zijn, maar het
gaat wel ten koste van de gehele privacy, de vrijheid van keuze
met betrekking tot de arts en de tijd en plaats waar een en ander
zich voltrekt. Ik hoop dat het college zich, voordat het zich zo
enthousiast achter een dergelijke opzet schaart, terdege wil laten
voorlichten, vooral over de aspecten die samenhangen met de pri
vacy.
