17 OKTOBER 1974
920
den van het initiatiefvoorstel zou willen ontraden, terwijl ik mij bij de
motie van de heer Van Duijl volledig kan aansluiten.
De VOORZITTER; Wij zullen thans overgaan tot de beantwoording
van de kant van de heer Welschen. Ik geloof dat hij inmiddels kennis
heeft genomen van de motie die de heer Van Duijl heeft ingediend. Er
hebben ons talloze reacties in de vorm van brieven bereikt, die de heer
Hendriksen niet eerder konden worden toegezonden, waarvoor hij naar
ik aanneem begrip zal kunnen opbrengen. Ik ben van mening dat de heer
Welschen de vrijheid moet hebben ook van deze reacties gebruik tema
ken. Tot slot zou ik de heer Welschen er op willen wijzen dat het tot
nog toe gebruikelijk is in deze raad maatregelen te treffen voor even
tuele verstoring van de openbare orde. Ter geruststelling kan ik overi
gens opmerken dat van deze maatregelen nog nooit gebruik is gemaakt.
De heer WELSCHEN; Allereerst -- vóór ik het vergeet -- iets over
de verstoring van de orde. Ik verwacht van de mensen die nu op de pu
blieke tribune zitten geen enkele verstoring van de orde, omdat zij met
redelijke argumenten werken. Zij komen hooguit met leuke plaatjes hier,
maar geweld of iets dergelijks zal men van die groep niet zien.
Ik ben blij dat wij in ieder geval aan enkele van de briefschrijvers
een aanzet tot een redelijk zinnige discussie hebben kunnen geven. Enke
le groeperingen hebben gevraagd niet met emotionele argumenten te gaan
werken en een zakelijke discussie over kernenergie, "Kalkar" en de wei
geraars te voeren; ik geloof dat wij daar mee bezig zijn. Wij van onze
kant zouden erg blij zijn als de kwestie -- indien zij daar al in zou ver
keren -- uit de emotionele sfeer zou raken, omdat naar onze mening de
kwestie van kernenergie, "Kalkar" en weigeraars niet is gebaseerd op emo
ties doch op feiten, die naar onze mening serieus moeten kunnen worden
besproken. Dat zich toevallig misschien ook actiegroepen met dit onder
werp bezighouden, is mijns inziens gezien de effecten die dit tot nu toe
heeft gehad alleen maar gunstig. Ook daar kom ik straks nog op terug.
Voordat ik op de specifieke opmerkingen van de heren Van Duijl,
Taks, Hendriksen en Sandberg overga, zou ik enkele algemene opmer
kingen willen maken waarbij reeds een groot gedeelte van de gehouden
betogen aan de orde komt. Het is langzamerhand iedereen bekend dat
er in Nederland een grote verontrusting is over het opwekken van kern
energie. Dit komt doordat op dit ogenblik aan de redelijke veiligheids
eisen in feite nog met is voldaan. Dat er onrust bestaat, is aangetoond
door de N. I. P. O. -enquête waartoe, de samenwerkende elektriciteitspro
ducenten -- niet onze fractie -- opdracht hebben gegeven. De heer Sand
berg heeft zojuist de resultaten van deze enquête genoemd, maar dan
naar ik heb begrepen met percentages die voor verleden jaar golden. Ik
heb begrepen dat er twee enquêtes zijn gehouden, één verleden jaar en
één dit jaar, en dat de vergelijking van de cijfers uitwijst dat de veront
rusting in zeer sterke mate groeit. Ongeveer 40 °]o van de ondervraagden
bleek verleden jaar verontrust te zijn, ongeveer 60 is dat nu. Daarbij
heeft men een uitsplitsing naar bepaalde groepen gemaakt. De academi
ci bijvoorbeeld -- men moet van hen geen elitaire groep maken, maar
men mag van hen aannemen dat zij op zijn minst zorgvuldig en dage
lijks de krant lezen -- zijn maar liefst voor 80 "jo tegen. Dat de wethou
der het percentage 40 heeft genoemd, is op zichzelf reeds een bedenke
lijk feit. Volgens radioverslaggevers zouden de resultaten namelijk al
vrij lang bij de elektriciteitsproducenten bekend zijn, maar zouden zij
niet worden vrijgegeven, omdat men de kwestie wil bestuderen. Ik kan
