14 AUGUSTUS 1975
584
instanties die zij zelf vaak moeilijk konden vinden of waar drempel
vrees een rol speelde. Ik weet dat men daar niet mee in de pers komt,
maar daar had ik ook niet zoveel behoefte aan. Het is soms verbijste
rend te ervaren hoeveel--vaak eenzame—mensen er zijn, die opfleuren
wanneer men belangstelling toont voor hun problemen en naar hen wil
luisteren. Het is bepaald geen nieuwtje als ik opmerk dat men tegenwoor
dig nauwelijks meer tijd vindt om naar elkaar te luisteren; ik bedoel
werkelijk "luisteren". Ik heb in die jaren veel wethouders meegemaakt,
ik heb partijen zien komen en vervolgens weer zien vertrekken. Ik heb
een beter contact zien ontstaan tussen de leden van het college en de
raadsleden in die zin, dat een veel opener contact dan vroeger en daar
door een gezondere basis voor samenwerking is ontstaan. Samenwerking
is juist zo bijzonder hard nodig omdat er vele problemen zijn. Het is
namelijk mijn stellige overtuiging dat men als raadslid met een kriti
sche instelling en met een eigen inzicht, maar zonder een voortdurend
wantrouwen samen beslissingen moet kunnen nemen die gunstig zijn
voor de bevolking van deze stad. Daarbij mag mijns inziens de politiek
niet de voornaamste drijfveer zijn. Ik wil niet verhelen dat ik het mij
persoonlijk zeer heb aangetrokken dat de P. v. d. A. en de P. P.R. zich
het vorig jaar tegen samenwerking met de V. V. D. hebben uitgesproken,
dit temeer omdat ik in de afgelopen jaren vaak bijzonder prettige con
tacten heb gehad met raadsleden van de P. v. d.A. Mevrouw De Bont en
ik zijn vaak samen ten strijde getrokken voor bepaalde aangelegenheden;
ik noem bijvoorbeeld de erkenning van de vrouwenadviescommissie, het
behoud van het Wilhelminapaviljoen voor een groep bejaarden en ande
re dingen, die altijd de medemens betroffen. Het is dat respect voor
eikaars mening, in feite de grondslag van de democratie, dat ik zo
langzamerhand zie verdwijnen en dat maakt mij niet alleen erg onge
rust, ik ben er ook teveel emotioneel bij betrokken. Dit is dan ook één
van de redenen dat ik uw raad ga verlaten. De andere reden is inder
daad een zuiver medische en houdt verband met oververmoeidheid.
Het is warm, het is vrij laat en ik zou natuurlijk eindeloos kun
nen doorpraten over allerlei dingen die ik heb meegemaakt. Ik zal dat
echter niet doen, zij het dat ik niet wil eindigen zonder één moment
stil te staan bij het overlijden--enige jaren geleden—van mevrouw
Krens, waarmee ik veel contact heb gehad in verband met jeugdzaken
en die na een slopende ziekte van ons is heengegaan, en bij het over
lijden van de heer Melzer, een door en door liberaal denkende mens
die mij uiteindelijk in de raad heeft gebracht omdat hij zo'n negen jaar
geleden vond dat er maar eens een vrouw in de V. V. D. - fractie moest
komen. Beiden heb ik jarenlang meegemaakt en beiden zijn naar men
selijk oordeel te vroeg van ons heengegaan.
Ik ben blij dat een vrouw mijn plaats inneemt. Ik wens Ita
Koek-van Merkom veel goeds toe en ik hoop dat zij dit zware werk aan
kan. Zij is tenslotte tien jaar jonger dan ik en dat kan het 'm net doen.
Ik had deze negen jaren niet kunnen volbrengen als ik niet steeds zo
buitengewoon prettig in fractieverband had kunnen werken, als ik de
steun, de humor en de vriendschap van mijn fractiegenoten had moeten
missen. Datzelfde geldt voor vele raadsleden buiten mijn fractie, waar
bij de inzet van de ambtenaren die altijd klaar stonden om hulp te bie
den niet mag worden vergeten. Ook moeten de weliswaar schaarse con
tacten met de pers worden genoemd. Ik dank u allen daarvoor en wens
