109 5 FEBRUARI 1976
zeer duidelijk hoe moeilijk echte inspraak te reali
seren is. B. en w. meenden het goed te hebben gedaan
door de Stichting Buurt- en Wijkopbouwwerk tussen
de belanghebbenden en de gemeente te laten coördi
neren, maar achteraf bleek de beslissing die inzake
de speelgelegenheid in de Veurnestraat was genomen,
zeer aanvechtbaar te zijn, zodat het college moest
besluiten het reeds eerder begonnen werk in deze
straat stop te zetten omdat de bewoners van de Veur
nestraat heftig protesteerden. De bewoners van de
Veurnestraat willen namelijk niet dat de speelgele
genheid die uit de Menenstraat moest verdwijnen nu
in hun straat wordt gesitueerd.
Achteraf kunnen wij de vraag stellen waarom de
bewoners van de Veurnestraat niet aanwezig zijn ge
weest bij de door de Stichting Buurt- en Wijkopbouw-
werk belegde vergadering. In die vergadering hadden
zij hun bezwaren vooraf kenbaar kunnen maken. Som
mige bewoners van de Veurnestraat zeggen dat zij
geen uitnodiging hebben ontvangen, terwijl de Veur-
nestraat-bewoners die blijkbaar wèl van de uitge
schreven vergadering op de hoogte waren, te kennen
geven dat zij vóór uitbreiding van speelgelegenheid
zijn maar niet veronderstelden dat de speelgelegen
heid midden in de straat zou komen te liggen. Laatst
bedoelde bewoners gingen ervan uit dat de speelge
legenheid op het aan het begin van de straat liggen
de brede stuk grasveld zou worden gesitueerd.
Dit zijn reacties van bewoners van de Veurne
straat, niet alleen van degenen die de nrs. 40 t/m
58 bewonen maar ook van de meeste bewoners van de
nrs. 20 t/m 38, oftewel: de overige bewoners.
Naar aanleiding van deze voorgeschiedenis is
één ding voor ons heel duidelijk, namelijk dat dege
ne die het college heeft geadviseerd van de Veurne
straat een speelstraat te maken, ervan is uitgegaan
dat iemand die niet bij de vergadering aanwezig was,
vóór de speelgelegenheid in de Veurnestraat was.
Wij zijn het volkomen eens met het voorstel van het
college, inhoudende dat aan de Veurnestraat weer
