12 AUGUSTUS 1976
1199
positieve bijdrage tot het geheel levert. Het gaat
niet om de fysieke bouw van woningwetwoningen,
waar dan ook, maar om het scheppen van een milieu
waarin ook de laagst betaalden in onze maatschap
pij zich gelukkig voelen en zich tegen betaalbare
huurprijzen kunnen vestigen. Ik geloof dat dat
zich niet met deze problematiek verhoudt; dit is
mijn mening die ik namens het college al jarenlang
kenbaar heb gemaakt en waarover wij eikaars opvat
tingen al vele malen in de notulen hebben kunnen
lezen
^e kwestie van de verkoopprijs van 25,—
per m voor tuingrond aan het Schalkevelcf is naar
ik meen eveneens uitentreure in de commissie be
handeld. Wij volgen nu eenmaal het systeem dat er
voor achterreinen andere prijzen gelden dan voor
aan de openbare weg gelegen voorterreinen. Ik ge
loof dat men ook hier het principe "gelijke monni
ken, gelijke kappen" moet toepassen en dat men
niet van voornoemd systeem moet afwijken.
Een interessant punt waar alle sprekers op
zijn ingegaan, is de kwestie-Van der Weegen. Van
morgen heb ik met enige verwondering en zelfs met
stijgende verbazing de krant gelezen; mijn verba
zing betrof meer dan één punt, maar ik neem aan
dat wij daar vanavond nog nader over zullen pra
ten. De indruk wordt gevestigd dat hier een unieke
situatie in het geding is, maar ik geloof dat dat
niet juist is. De dienst openbare werken en het
college van burgemeester en wethouders houden zich
bezig met beleidsvoorbereiding ten aanzien van
hetgeen er in de raad gebeurt. Dit betekent dat
wij voorstellen aan de raad moeten voorbereiden om
onder meer tot verkoop van gronden te komen. Men
kan zich voorstellen dat degenen die een terrein
willen kopen en ernaar streven dat te dien aanzien
een verkoopvoorstel aan de raad wordt gedaan, op
voorhand bepaalde activiteiten willen verrichten.
Te denken valt aan vervroegd in gebruik nemen,
aan rondkijken door een architect, aan beplanting,
aan afscheidingsprocedures, en aan honderd en een
