1581
9 NOVEMBER 1976.
zien we dat hij voor wat de structuur van de maat
schappij betreft naar steeds grootschaliger vormen
heeft toegewerkt. Kleine nederzettingen groeiden
uit tot steden, kleine landen werden opgeslokt door
grotere. De ontwikkelingen in het bedrijfsleven
geven de laatste jaren een zelfde beeld te zien.
Door deze schaalvergroting en concentratie werd de
samenleving steeds gecompliceerder en moeilijker
te controleren. Steeds meer macht kwam tengevolge
hiervan in handen van steeds minder mensen. Lang
zamerhand beginnen tegen deze ontwikkelingen tegen
krachten op te komen. De roep om decentralisatie,
zeker ten aanzien van het bestuurwordt steeds
sterker.
Tegen het licht van het voorafgaande moeten
wij ons als raadsleden van Breda afvragen wie wij
zijn dat wij met z'n negenendertigen een stad met
118.000 inwoners besturen. Kunnen wij alles wel
overzien? Bestaat er een mogelijkheid om ook in
Breda te decentraliseren en, zo ja, hoe? Ook onze
fracties kunnen op deze vragen geen pasklaar ant
woord geven. Wij vragen het college daarom een
serieuze studie te doen verrichten op het gebied
van decentralisatie van het bestuur via het over
nemen van bevoegdheden door wijkraden. Daarbij zou
tevens aandacht kunnen worden geschonken aan de
vraag in hoeverre "wijkteams" van ambtenaren steun
aan wijk- of buurtraden kunnen geven.
Ik geloof overigens dat deze passage heel
goed in het zojuist door de heer Dees gehouden be
toog zou kunnen passen.
Tijdens de verkiezingscampagne voor de gemeen
teraad heeft één bepaalde passage uit het program
ma van de progressieven naar mijn mening, gezien
de nog vele andere zeer belangrijke zaken die er
voor de stad in zijn genoemd, onevenredig veel
aandacht gekregen. Ik doel hier op de passage die
wel wordt aangeduid als "de anti-V.V.D.-clausule.
Misschien is het goed deze uitspraak twee jaar na
dato nog eens onder de loep te nemen. Zij is door
ons niet gedaan om te polariseren om het polarise-
