1643
9 NOVEMBER 1976.
West-Brabant betrokken.
Inmiddels is er een wet op de ziekenhuisvoor
zieningen, hetgeen betekent dat er sturingsinstru
menten beschikbaar zijn gekomen om de behoefte aan
ziekenhuisvoorzieningen af te stemmen op de bevol
king van de regio. Dat planningsprobleem ligt ech
ter op het ogenblik bij het provinciaal bestuur;
hadden wij bestuurlijke stadsgewesten, dan zou het
bij het stadsgewest liggen. De taak van de gemeen
te in dit geheel van de zogenaamde tweede-lijns-
voorzieningenplanning" komt in feite neer op advi
seren aan gedeputeerde staten.
In dit verband stel ik mij voor twee dingen
te doen. In de eerste plaats wil ik met spoed een
gesprek aangaan met de gedeputeerde teneinde bij
de provincie te bepleiten met voortvarendheid aan
de samenwerking van de vijf ziekenhuizen te werken,
opdat de functies op elkaar worden afgestemd. On
zerzijds zal daarbij centraal staan dat het regio
ziekenhuis met dë specialismen in Breda ge
concentreerd zal blijven. Vervolgens wil ik bezien
wat er stadsgewestelijk zou kunnen gebeuren. Zoals
men misschien weet, moet er via het stadsgewest een
regionale raad voor de volksgezondheid komen.
Ik kom nu aan het slot van mijn betoog. Toen
ik vierenveertig was en in de raad kwam, hoorde ik
eens een politiek grapje. Dat is dus al oud en af
gezaagd. Het luidde: als je twintig jaar bent en
geen socialist, dan heb je geen hart; als je vijf
tig jaar bent en NOG socialist, dan heb je geen
verstand. Ik ben nu intussen drieënvijftig en ik
heb er wat moeite mee, en ik zie aankomen dat
niet binnen afzienbare tijd maar toch wel in de
toekomst mevrouw Paulussen ook in die situatie
geraakt. Ik heb dus gezocht naar een oplossing,
naar een alternatief zoals dat tegenwoordig
heet oftewel een andere slogan. Wies Jansen
noemt dat altijd een "doordenkertje". Gehoord de
algemene beschouwingen en gelet op wat je hier zo
wel eens verder merkt, heb ik gedacht: de V.V.D.
is erg sterk en goed in haar gedachten, uiteraard
