5 FEBRUARI 1976
172
Tweede Kamer uitvoerig is besproken door alle frac
ties en met uitzondering van de C.P.N. en de P.S.P.
unaniem is gefiatteerd, moet naar mijn mening een
gemeenteraad van goeden huize komen als hij het ver
zoek wil doen de maatregel ongedaan te maken.
In een extra vergadering is de V.V.D-fractie
tot enkele overwegingen gekomen, op grond waarvan
wij niet met het voorstel van b. en w. mee kunnen
gaan. Deze overwegingen laat ik nu volgen.
In de eerste plaats onderschrijft mijn fractie
de argumenten die bij de bewindslieden hebben gegol
den en op grond waarvan de maatregel is ontstaan.
Deze argumenten zijn onder meer ook onderschreven
door de voltallige fracties van Partij van de Arbeid,
P.P.R. en V.V.D. in de Tweede Kamer. In dit verband
kunnen onder andere de volgende argumenten worden
genoemd.
De extra financiële regelingen voor bijvoor
beeld dieetkosten, verhuiskosten, telefoonkosten
en broodmaaltijden stammen uit een tijd dat het bij
standsbedrag nog ver beneden het peil van de minimum
lonen en de minima van de sociale uitkeringen lag.
Thans is het bijstandsbedrag zó sterk structureel
toegenomen, dat het gelijk ligt met de minimumlonen
waardoor de vrij besteedbare ruimte aanzienlijk is
vergroot en de extra financiële regelingen overbodig
zouden zijn geworden.
Noodzakelijk is voorts in de huidige economische
situatie de beheersbaarheid van de overheidsuitgaven
en derhalve ook van de bijstandsuitgaven. De V.V.D.-
-fractie is daar een groot voorstandster van.
Door de maatregel wordt bovendien sterk de na
druk gelegd op het individualiserende beoordelings
karakter van de bijstandsaanvragen, hetgeen wij
juist achten. Tevens wordt hierdoor de rechtsonge
lijkheid in de toepassing van de A.B.W. weggewerkt.
Wij hebben inmiddels begrepen dat de A.B.W.
niet wordt afgegrendeld van de bedoelde extra kos
ten voor dieet, verhuizing, telefoon en broodmaal
tijden. Deze kosten blijven een reden tot bijstands-
