11 NOVEMBER 1976. 1735
(Middag)
van andere zijde wordt gezegd, dat wij gemakkelijk
kunnen praten maar dat het ons geen pijn en geen
geld kost, als dat de bijdrage van mevrouw Paulus-
sen is, dan zie ik dat als foute, als frauduleuze
voorlichting, als niet eerlijk in het contact dat
wij met elkaar hebben. Het kost pijn èn verdomd
veel geld dat wij hiermee bezig zijn, pijn van niet
alleen de mensen die in zo'n wijk wonen, maar ook
van alle ambtenaren en mensen buiten het ambtelijk
verband die zich hiermee in de bekende eerste linie
dagelijks bezighouden. Daarover mag mevrouw Paulus-
sen niet heenlopen met de opmerking, dat wij gemak
kelijk praten. Wat hierover door ons wordt gezegd
is gemeend^het komt voort uit het engagement waar
mee op dit terrein wordt gewerkt.
Mevrouw PAULUSSEN: In de loop van de verdere
begrotingsbehandelingen zullen wij dit aan de hand
van concrete punten met elkaar kunnen testen.
Wethouder VAN DUN: Misschien had mevrouw Pau-
lussen dat kunnen doen voordat zij tot haar uit
spraak kwam.
Wethouder VAN GRAAFEILAND: Met wethouder De
Raaff ben ik van mening, dat er geen aanleiding is
ten opzichte van C.D.A. en V.V.D. nog standpunten
te verduidelijken, maar dit geldt niet helemaal voor
de linkse fracties. In mijn eerste instantie ben ik
ingegaan op een aantal algemene opmerkingen, ook
met betrekking tot solidariteit en participatie,
die in de richting van het college waren gemaakt.
Ik heb dat gedaan door duidelijk en expliciet, aan
de hand van voorbeelden, met algemene stellingen
af te rekenen, niet vanuit een mij verongelijkt
voelen. De linkse partijen gaan er echter kennelijk
vanuit dat openstaan voor een ander betekent, dat
je je hier maar van alles in de schoenen moet laten
schuiven zonder dat er een begin van bewijs is ge
leverd en zonder dat je er zelfs maar op mag rea
geren. Daarvoor voel ik helemaal niets en ik ben
