177
5 FEBRUARI 1976
maar dat is het punt niet. Ook een minimumloner die
niet bejaard is, kan, als dit medisch of sociaal ge
ïndiceerd is, voor vergoeding van telefoonkosten in
aanmerking komen. Er is dus geen ongelijkheid in
rechtsbedeling.
De consequentie van dit alles is niet zo zeer
dat er een groot aantal bezwaarschriften binnenkomt,
omdat deze werk voor de ambtenaren vormen. In ieder
geval worden juist degenen getroffen waar combina
ties van de genoemde typen kosten voorkomen: bejaar
den, invaliden en gehandicapten. Deze mensen worden
geconfronteerd met verlies van verworven rechten en
achteruitgang van inkomen. Minister-president Den
Uyl heeft zich omstreeks Kerstmis eens laten ontval
len dat hij misschien iets met de kinderbijslag zou
willen doen. Ik heb het niet nageteld, maar ik heb
de indruk gekregen dat toen heel Nederland op zijn
achterste benen stond, terwijl er nog maar een idee
was uitgesproken over een afbouw van de kinderbij
slag, die overigens miljarden guldens kost. Nü is
een bedrag van 14 miljoen voor de minst draag-
krachtigen in het geding. Thans spreken wij niet
over afbouw: binnen het jaar moet een regeling zijn
getroffen en met ingang van 1 januari moest de helft
er al af.
Het lijkt mij duidelijk dat een niet verant
woorde korting op het inkomen van de minst draag
krachtige minimumloners in het geding is. Het col
lege voor de verlening van bijstand kan, evenmin
als het college van b. en w.medewerking weigeren.
Ik geloof dat wij moeten proberen door middel van
het voorstel aan de minister en de vaste commissie
van onze gevoelens te doen blijken. Misschien draagt
het er toe bij dat er nog eens over deze materie
wordt gesproken.
De heer JONGENEEL: Ik betreur het dat de heer
Koertshuis pas in de rondvraag tot de ontdekking
kwam dat ik over iets meer gegevens beschikte dan
hij. De leden van.de commissie voor maatschappelij
ke dienstverlening hadden de brief van het college
